کارگردان فیلم Mission: Impossible – The Final Reckoning به تازگی نسبت به برخی از انتقادها به این فیلم واکنش نشان داده است.

کریستوفر مک‌کوری، کارگردان فیلم Mission: Impossible – The Final Reckoning به یکی از مهم‌ترین انتقادهایی که به این فیلم وارد شده، پاسخ داده است. این فیلم جدید از مجموعه مأموریت: غیرممکن، بلافاصله پس از فیلم Dead Reckoning Part One آغاز می‌شود و به دنبال ادامه داستان ایتن هانت (با بازی تام کروز) در تعقیب گابریل (اسای مورالس) و یافتن راهی برای مقابله با هوش مصنوعی مرموزی به نام Entity است.

این فیلم که به نظر می‌رسد پایان‌دهنده این فرنچایز طولانی تام کروز باشد، به بسیاری از داستان‌های گذشته مجموعه اشاره دارد اما برخی مخاطبان معتقدند که میزان بالای توضیح و اطلاعات در ابتدای فیلم، یک نقطه ضعف است. در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز، کریستوفر مک‌کوری به موضوع گنجاندن صحنه‌ها و اطلاعات گذشته از فیلم‌های پیشین مجموعه مأموریت: غیرممکن پرداخت.

او توضیح داد که در فیلم The Final Reckoning لازم بود میان میزان اطلاعات پس‌زمینه تعادل برقرار شود. مک‌کوری همچنین اذعان کرد که حتی دوست داشت فیلم بدون هیچ گفت‌وگویی ساخته شود و معتقد است که قسمت‌های قبلی نیز می‌توانند صرفاً با موسیقی هم کار کنند. او گفته:

می‌خواهید فیلم حس روان بودن داشته باشد. همیشه این چالش وجود دارد: چقدر اطلاعات زیاد است و چقدر کافی نیست؟ و فکر می‌کنم ما به تعادل خوبی رسیدیم.

ولی ببین، من دوست داشتم فیلم بدون دیالوگ ساخته شود. اگر به فیلم Rogue Nation، فیلم Fallout و فیلم Dead Reckoning برگردی، می‌توانی فقط با موسیقی آن‌ها را تماشا کنی. می‌توانی آن‌ها را به‌عنوان فیلم صامت ببینی، مثلاً وقتی در Fallout مأموریت شرح داده می‌شود: «شب‌به‌خیر آقای هانت»، بدون دیالوگ خیلی تأثیرگذارتر است.

در ادامه صحبت درباره انتقاداتی که به حجم زیاد اطلاعات در فیلم The Final Reckoning وارد شده، مک‌کوری توضیح داد که تمام آن لحظات برای تماشاگران در نظر گرفته شده است. او گفت افزودن این اطلاعات باید باعث راحت‌تر و جذاب‌تر شدن فیلم برای مخاطب شود اما پذیرفت که همه این رویکرد را دوست ندارند. ادامه صحبت‌های او چنین است:

هر کاری که می‌کنیم، برای مخاطب انجام می‌دهیم، تمام اطلاعاتی که ضبط می‌کنیم، تمام دیالوگ‌ها، تمام فلش‌بک‌ها، همه برای این است که مخاطب نیازی نداشته باشد تمرکز بیش‌ازحدی روی فیلم بگذارد. ما نمی‌خواهیم دیدن فیلم تبدیل به زحمت شود. می‌خواهیم یک تجربه باشد. البته همیشه کسانی هستند که می‌گویند: “من اینا رو نمی‌خواستم.” برایشان مهم نیست چقدر زمان و زحمت صرف ساخت شده است.

این کشمکش دائمی در این فیلم‌هاست. ما همیشه می‌خواهیم فیلم‌ها سریع‌تر شروع شوند. همیشه می‌خواهیم کوتاه‌تر باشند. همیشه می‌خواهیم دیالوگ‌ها کمتر باشند، چون این فیلم‌ها برای مخاطب جهانی ساخته می‌شوند و میلیاردها نفر در سراسر جهان آن‌ها را می‌خوانند، نه این‌که فقط گوش دهند.

استفاده از سکانس‌ها و ارجاعات به قسمت‌های پیشین، به‌ویژه فیلم اول و فیلم Mission: Impossible III، باعث شده فیلم The Final Reckoning حس عمیق‌تر و نهایی‌تری داشته باشد. با این حال، این انتخاب منجر به ایجاد مشکلاتی در ریتم فیلم و میزان دیالوگ‌ها شده که احتمالاً یکی از دلایل امتیاز پایین‌تر فیلم در Rotten Tomatoes نسبت به دیگر قسمت‌هاست. برخی از منتقدان معتقدند بازگویی داستان Dead Reckoning Part One ضرورتی نداشته، چرا که این فیلم تنها دو سال پیش اکران شده بود.

اگرچه حجم زیاد اطلاعات در فیلم به‌عنوان نقطه ضعف در نظر گرفته شده اما از منظر منطقی یادآوری مواردی که ممکن است بینندگان از یاد برده باشند قابل توجیه است. درباره Entity، فیلم The Final Reckoning فاش می‌کند که این هوش مصنوعی ریشه در شیء مرموزی به نام Rabbit’s Foot دارد که اولین بار در فیلم Mission: Impossible III معرفی شده بود. از آن‌جا که این عنصر نقش اصلی در داستان دارد، درک دوباره از میزان خطر آن و انگیزه شخصیت‌ها برای دستیابی به آن، اهمیت زیادی پیدا می‌کند.

منبع: screenrant

منبع خبر