(تصاویر) بیوگرافی، عکس های شخصی و زندگی خصوصی الن دلون
آلن دلون در ۸ نوامبر ۱۹۳۵ در روستایی به نام «سو» در نزدیکی پاریس به دنیا آمد. نام پدرش «فابیَن» و نام مادرش «ادیت» بود. هنگامی که آلن ۴ سال بیشتر نداشت، پدر و مادرش از هم جدا شدند و به اجبار سرپرستی‌اش به خانواده‌ای دیگر واگذار گردید. او در خانه‌ای بزرگ شد که مقابل یک زندان بود و آلن با بچه‌های نگهبان زندان هم‌بازی بود. بعد از چند سال، پدر و مادرخوانده‌اش در حادثه‌ای کشته شدند و وی مجددا تحت سرپرستی مادرش، که با یک قصاب محلی ازدواج کرده بود، قرار گرفت.
وی در دوران کودکی به دوچرخه‌سواری، فوتبال و رفتن به سینما علاقهٔ زیادی داشت. دُلون دوران تحصیلیِ خود را در مدارس کاتولیک گذراند و از آنجا که پسر شلوغی بود، چندین بار از مدرسه اخراج شد و در ۱۵ سالگی به طور کل درس و تحصیل را ترک کرد. آنگاه ناپدری‌اش به اجبار او را به مغازهٔ قصابیِ خود برد تا این حرفه را به او یاد دهد؛ ولی آلن هیچ علاقه‌ای به این کار نداشت و در ۱۷ سالگی خانه را ترک کرد و به ارتش پیوست.
عکس دوران جوانی الن دلون
آلن دلون در جشنوارهٔ فیلم کن ۲۰۱۳
او در ارتش در یگان تفنگداران دریایی به‌عنوان چترباز به خدمت ادامه داد و در سال ۱۹۵۴ در جنگ هند و چین حضور داشت. او دوران خدمت خود را در ارتش با علاقه ادامه داد. دُلون در باره خاطراتش در آن هنگام می‌گوید: «در آنجا دوستانی پیدا کردم؛ افرادی که با آن‌ها حرف می‌زدم و به حرف‌هایم گوش می‌دادند».
آلَن در ۱۹۵۶ از خدمت در ارتش مرخص شد و به‌عنوان باربر و آنگاه به‌عنوان پیش‌خدمت در کافه‌های گوناگون پاریس به کار پرداخت. او درآمد ثابتی نداشت و مستقل از خانواده‌اش زندگی می‌کرد. در همین مدت، با خیلی از بازیگران که در کافه‌های محل کارش رفت‌وآمد داشتند آشنا شد. یکی از آن بازیگران، ژان-کلود بریالی بود. افرادی که در مورد زندگی او تحقیق کرده‌اند، می‌گویند که او با دنیای زیرزمینیِ جنایتکاران در رابطه بوده و مدتی نیز با آن‌ها زندگی می‌کرد.
این دو دوست، یعنی دُلون و بریالی، در سال ۱۹۵۷ تصمیم گرفتند با هم به جشنوارهٔ فیلم کن بروند. این تصمیم، زندگی آلَن را برای همیشه عوض کرد. آلن، که یک آدم عادی بود و هیچ نوع تجربهٔ بازیگری نداشت و آن شب نیز با یک دست لباس کرایه‌ای به جشنواره رفته بود، بعد از بازگشت از جشنواره به یک فوق‌ستاره تبدیل گردید. چهرهٔ فوق‌العاده جذاب او در آن مجلس کاملاً سرآمدِ همه بود و در آنجا بود که کارگردانان گوناگون به سراغ او آمدند و بیشتر در نقش دزد یا آدمکش اجیرشده بازی می‌کرد.
آلن دلون، ۱۰ دسامبر ۲۰۱۰
در دههٔ ۱۹۷۰، به جز بازی در فیلم، دومین کمپانی تولید فیلم خود را تأسیس نمود و به افزایش ثروت پرداخت. وی حالا دیگر یکی از ثروتمندان جهان بود و فیلم‌هایی که تهیه می‌کرد با آرم AD بودند. او سپس یک شرکت هواپیمایی تأسیس کرد و قسمتی از ثروت خود را در زمینهٔ موردعلاقه‌اش، یعنی گردآوری آثار هنری و پرورش اسب‌های مسابقه، سرمایه‌گذاری کرد.
گنجینهٔ شخصی او فوق العاده است و صاحب عتیقه‌هایی است که خیلی از آن‌ها در موزه‌ها به نمایش گذاشته شده‌است. او در دههٔ ۱۹۸۰ به سوئیس رفت تا بر کارکرد شرکتی که محصولاتش را به نام «آلن دلون» به فروش می‌رساند نظارت بهتری داشته باشد. دفتر این شرکت در شهر ژنو است.
نخستین نقش آلن دلون
نخستین نقش سینمایی دلون در نقش یک گانگستر جوان در فیلم وقتی زنی دخالت می‌کند به کارگردانی ایو آلگره در سال ۱۹۵۷ بود. او بعدها هم دو بار نقش گانگستر را در فیلمهای سامورایی در سال ۱۹۶۷ و قبیله سیسیلی ۱۹۶۹ بازی کرد. نخستین بازی او در فیلم عاشقانه به عنوان نقش اول سال بعد در فیلم کریستین کنار رومی اشنایدر بود. فیلم ظهر بنفش در سال ۱۹۶۰ سبب معروفیت جهانی او شد و به دنبال آن چندین فیلم موفق دیگر در سال‌های بعد داشت.
ازدواج آلن دلون
نخستین نامزد او رومی اشنایدر بود که قبل از آن‌که کارشان به ازدواج کشیده شود، از هم جدا شدند. آلن دلون آنگاه در سال ۱۹۶۴ با ناتالی کانوواس ازدواج کرد و از او صاحب یک پسر به نام «آنتونی» شد. او بازیگر سینما است. در سال ۱۹۶۹ این دو از هم جدا شدند. ولی یک حادثهٔ مهم در زندگی آلن در سال ۱۹۶۸ اتفاق افتاد. در این سال، جسد «استفن مارکوویچ» محافظ سابق دلون در گاراژ خانهٔ او پیدا شد. شایعات حاکی از آن بود که آلن دلون او را به علت علاقه به «ناتالی» کشته. به‌هرحال، هیچ وقت زاویهٔ تاریک آن قتل روشن نشد و آلن نیز تبرئه شد.
آلن دلون در سال ۱۹۸۷ در ۵۲ سالگی با یک مانکن هلندی به نام رُزالی فان بیرمَن ازدواج کرد و از او صاحب دختری به نام «آنوشْکا» و پسری به نام «آلن فابیانی» شد. در سال ۲۰۰۲ این دو از هم جدا شدند. آلن در سال ۱۹۹۸ در فیلم نیمه شانس در کنار ژان-پل بلموندو بازی کرد و آنگاه اعلام بازنشستگی کرد و گفت: «من در بیشتر فیلم‌هایی که بازی کرده‌ام یا دزد بوده‌ام یا پلیس، ولی جالب این است که تفاوتی نمی‌کرده‌است که چه‌کاره بوده‌ام؛ در همهٔ فیلم‌ها تنها بوده‌ام. نمی‌دانم، ولی فکر می‌کنم کارگردان‌ها و حتی تماشاگران همیشه دوست دارند مرا تنها ببینند».
از فیلمهای مشهور این بازیگر فرانسوی که ایران هم به نمایش درآمده است می توان از سامورایی، خداحافظ رفیق، دسته سیسیلی‌ها، دایره سرخ، آفتاب سرخ، عقرب و زورو را نام برد.
بیماری و مرگ آلن دلون
آلن دلون، پس از سال‌ها درخشش بر دنیای سینما و تلویزیون، بیماری بر این ستاره سینما سایه افکند. سکته مغزی چند سال پیش، زنگ خطری برای سلامتی دلون بود. این بیماری نه تنها بر جسم، بلکه بر ذهن او نیز تأثیر گذاشت و به تدریج آلزایمر او را در بر گرفت. میگرن‌های مکرر نیز بر رنج‌های این هنرمند افزود. در سال‌های پایانی عمر، دلون به دور از هیاهوی هالیوود، در آرامش خانه‌اش زندگی می‌کرد. شایعاتی درباره تصمیم او برای پایان دادن به زندگی خود نیز منتشر شد، اما خانواده‌اش این خبر را تکذیب کردند.
مرگ آلن دلون
سپس آلن دلون در 18 اوت سال 2024 در سن 88 سالگی درگذشت، وی تمایل خود را برای دفن شدن به مانند “هر فرد دیگری” ابراز کرده بود. اما با جمع شدن گروهی از روزنامه‌نگاران، تیم‌های تلویزیونی و طرفداران در خارج از دروازه‌های آهنی خانه روستایی او ، واضح بود که این مراسم خاکسپاری هر فردی نبود.
خانواده اصرار داشتند که این بازیگر، خواستار برگزاری مراسم خاکسپاری خود در “کاملاً خصوصی” با تنها یک گروه منتخب از خانواده و دوستان بود. ساعت‌ها قبل از شروع مراسم، پلیس محلی و ژاندارم‌ها جاده اصلی را بسته بودند.
در دروازه‌های ملک معروف به La Brûlerie در خارج از روستای دوشی در لوآر، تنها عزاداران VIP، اکثرشان در خودروهای سیاه لوکس با شیشه‌های دودی، اجازه ورود داشتند.
آلن دلون در مراسم خصوصی در ملک شخصی خود به خاک سپرده شد
آلن دلون با بازی‌های درخشان خود، الهام‌بخش نسل‌های بسیاری از بازیگران بود. او نه تنها یک بازیگر، بلکه یک نماد از زیبایی، جذابیت و رمزآلودگی بود. با وجود اینکه از صحنه سینما خداحافظی کرد، اما یاد و خاطره او همیشه در دل دوستداران سینما زنده خواهد ماند.
جوایز آلن دلون
آلن دلون در طول دوران حرفه‌ای خود جوایز متعددی در زمینه فیلم و سرگرمی دریافت کرد. همچنین، در مراسم “مردان سال 2001” با جایزه “بازیگر جهانی 2001” در کاخ امپریال هوفبورگ در وین، اتریش، مورد تقدیر قرار گرفت. از جمله جوایز حرفه‌ای دلون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• 1961: جایزه Ciak d’oro به همراه مونیکا ویتتی برای فیلم “خورشید گرفتگی”
• 1962: ستاره‌های کریستال: بهترین بازیگر برای فیلم “شادی زندگی”
• 1963: پیروزی‌های فیلم فرانسوی: بهترین بازیگر فرانسوی برای فیلم “هر عددی می‌تواند برنده شود”
• 1972: جایزه دیوید دی دوناتلو: جایزه ویژه
• 1974: Valentino d’Oro: بازیگر سال
• 1977: Kangouro d’Or: جایزه اهدا شده در داکار
• 1981: مراسم جوایز اسب طلایی: جایزه ویژه
• 1985: جایزه سزار: بهترین بازیگر برای فیلم “داستان ما”
• 1987: جوایز بامبی: بامبی بین‌المللی
• 1989: جشنواره فیلم تاورمینا: جایزه دستاورد حرفه‌ای
• 1991: جوایز فیلم سانت جوردی: جایزه ویژه هیئت داوران برای بهترین فیلم (پلنگ)، اهدا شده توسط وزیر فرهنگ اسپانیا، خوردی سوله تورا
• 1992: جشنواره بین‌المللی فیلم برلین: خرس طلایی افتخاری
• 1997: جشنواره بین‌المللی فیلم مار دل پلاتا: جایزه دستاورد یک عمر اهدا شده توسط نورما آلندرو
• 1998: گلدن کامرا: برای کل دوران حرفه‌ای خود
• 1999: جشنواره بین‌المللی فیلم قاهره: جایزه دستاورد حرفه‌ای
• 1998: جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو: جورج افتخاری برای دستاورد حرفه‌ای
• 1999: جایزه فلاینو: جایزه دستاورد حرفه‌ای
• 2001: جایزه بازیگر جهانی 2001، اهدا شده توسط میخائیل گورباچف در مراسم مردان سال 2001
• 2003: جایزه بین‌المللی سازمان ملل و یونیسف برای بهترین بازیگر سال
• 2003: جشنواره بین‌المللی فیلم مراکش: ستاره طلایی
• 2005: جشنواره فیلم چهره‌های عشق: پیکان نقره‌ای
• 2009: جایزه افتخاری DIVA – Deutscher Entertainment Preis
• 2009: جایزه برتری فرانسوی
• 2009: Brutus du cinéma: بهترین سزار
• 2011: جایزه ویژه کانال تلویزیونی Telezvezda به عنوان مهمان افتخاری
• 2011: جشنواره فیلم آکاپولکو: جایزه ویژه Acuerdate de Acapulco
• 2012: جشنواره بین‌المللی فیلم لوکارنو: جایزه دستاورد یک عمر
• 2012: جشنواره فیلم چین در فرانسه: مهمان افتخاری
• 2012: جوایز موسیقی ارمنی: جایزه ویژه
• 2012: Gérard du cinéma: ژرارد برای نقش زندگی‌اش (نامزد)
• 2017: جشنواره بین‌المللی فیلم ترانسیلوانیا: جایزه دستاورد حرفه‌ای
• 2019: جشنواره فیلم کن: پالم طلایی افتخاری
آثار آلن دلون
۱۹۵۷ وقتی زنی دخالت می‌کند ۱۹۵۸ زیبا باش اما خفه شو
۱۹۵۸ کریستین ۱۹۵۹ زنان ضعیف هستند
۱۹۵۹ راه جوانی ۱۹۶۰ روکو و برادرانش
۱۹۶۰ ظهر بنفش ۱۹۶۱ شادی زندگی
۱۹۶۱ عشق‌های مشهور ۱۹۶۲ عشق در دریا
۱۹۶۲ کسوف ۱۹۶۲ عکس‌های کاروم
۱۹۶۲ شیطان و ده فرمان ۱۹۶۳ خانه شادی
۱۹۶۳هر شماره‌ای می‌تواند برنده باشد ۱۹۶۳پلنگ
۱۹۶۳لالهٔ سیاه ۱۹۶۴ L’Insoumis
۱۹۶۵ رولز-رویس زرد ۱۹۶۵ زمانی که دزد بودم
۱۹۶۵ آیا پاریس در حال سوختن است؟ ۱۹۶۶ تگزاس آن‌سوی رودخانه
۱۹۶۶ فرمانده گم شده ۱۹۶۷ ماجراجویان
Diabolically Yours۱۹۶۷ ۱۹۶۷سامورایی
۱۹۶۸ ارواح مردگان ۱۹۶۸ خداحافظ رفیق
۱۹۶۸ دختری سوار بر موتورسیکلت ۱۹۶۹ جف
۱۹۶۹دسته سیسیلی‌ها ۱۹۶۹استخر
۱۹۷۰ The Love Mates Easy, Down There۱۹۷۰!
۱۹۷۰بورسالینو ۱۹۷۰دایره سرخ
۱۹۷۱ ترور تروتسکی Fantasia chez les ploucs۱۹۷۱
۱۹۷۱ آفتاب سرخ ۱۹۷۱ بیوه کودرک
۱۹۷۱ یک پلیس ۱۹۷۲ نخستین شب آرامش
۱۹۷۳ معالجه با شوک ۱۹۷۳اسلحهٔ بزرگ
۱۹۷۳عقرب ۱۹۷۳انبارهای سوخته
۱۹۷۳نسل اربابان ۱۹۷۳دو مرد در شهر
۱۹۷۴ بورسالینو و شرکا ۱۹۷۴سینه‌های یخی
۱۹۷۵ زورو ۱۹۷۵ کولی
۱۹۷۵ داستان یک پلیس ۱۹۷۶ بومرنگ
۱۹۷۶ آرماگدون ۱۹۷۶ آقای کلاین
۱۹۷۷ مرگ یک مرد فاسد ۱۹۷۷ مرد عجول
۱۹۷۷ باند ۱۹۷۸ توجه، بچه‌ها نگاهمان می‌کنند
۱۹۷۹ کنکورد… فرودگاه ۷۹ ۱۹۷۹ پزشک
۱۹۸۰ سه مرد برای کشتن ۱۹۸۱ تهران ۴۳
۱۹۸۱ برای پنهان کردن یک پلیس ۱۹۸۲ شوک
۱۹۸۳ ضارب ۱۹۸۴ داستان ما
۱۹۸۴ سوان عاشق ۱۹۸۵ حرف یک پلیس
۱۹۸۶ گذرگاه ۱۹۸۸ پلیس خفته را بیدار نکن
۱۹۹۰ ماشین رقص ۱۹۹۰ موج نو
۱۹۹۲ بازگشت ۱۹۹۲ یک جرم
۱۹۹۴ تدی خرسه ۱۹۹۵ صد و یک شب
۱۹۹۶ روز و شب ۱۹۹۷ نیمه شانس
۱۹۹۹ بازیگران ۲۰۰۳ فرانک ریوا
۲۰۰۸ آستریکس 2011 یک روز معمولی
۲۰۱۲ Happy New Year, mothers!
تصاویر آلن دلون
منبع: بیتوته
