می‌خواهیم برای تولید محرک باشیم
به گزارش تجارت نیوز،
از کاهش قیمت میوه تا احیای پالایشگاه‌های راکد؛ هلدینگ تارضوان با شعار کسب‌وکاری از جنس خدمت ادعا می‌کند بازیگر کلیدی در صنعت، کشاورزی و صادرات به شمار می‌آید. شرکت تجارت افشان رضوان که به صورت مختصر به هلدینگ تارضوان مشهور است در سال 1397 فعالیت خود را شروع کرد. محمدمهدی فضلی، رئیس هیات مدیره این هلدینگ در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز درباره فعالیت‌های مجموعه خود توضیح داده است که مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.
***
* هلدینگ تارضوان چه زمانی تأسیس شده و کارش را شروع کرده است؟ این هلدینگ در چه حوزه‌ای فعالیت می‌کند و با چه هدفی این فعالیت ها را آغاز کرده است؟
هلدینگ تارضوان در سال 1398 تأسیس شد و در 4 حوزه صنعت، معدن، ساختمان و کشاورزی شروع به فعالیت کرد. اولین حوزه‌ای که ما به آن وارد شدیم و شروع فعالیت تارضوان حساب می‌شود، حوزه کشاورزی است. ما ستاد تأمین ارزان میوه را راه‌اندازی کردیم که مختصراً آن را با عنوان تامیوه می‌شناسند. کار ما در حوزه کشاورزی شروع و بعد حوزه ساختمان اضافه شد و بعد از آن معدن و در نهایت هم سوخت اضافه کردیم.
*هلدینگ تارضوان چه اهدافی را دنبال و با چه دیدگاهی فعالیت می‌کند؟
هدف هلدینگ تارضوان مانند بقیه شرکت‌ها و هلدینگ‌های دیگر کشور اول از هر چیزی خدمت به مردم شریف ایران و بعد ارزآوری برای کشور و ایجاد اشتغال است. همچنین هلدینگ تلاش می‌کند با توسعه صادرات در 4 حوزه‌ای که اشاره کردم، نقش کوچکی در چرخه اقتصادی کشور داشته باشد.
*شعاری که برای این هلدینگ انتخاب کردید، کسب و کاری از جنس خدمت است. چه شد که به این شعار رسیدید؟
بیشتر فعالیت‌هایی که تارضوان در سری اول انجام داده به صورت عمومی بود. یعنی B2C داشت و B2B نبود. یعنی شرکت به شرکت نبود و با عموم مردم سروکار داشت. در حوزه کشاورزی، مقام معظم رهبری دستور فرمودند که «قیمت میوه باید برای مصرف‌کننده کاهش پیدا کند به طوری که باغدار متضرر نشود.» ما با این دید این دستور را لبیک گفتیم و ستاد تأمین ارزان میوه را در سال 98 راه‌اندازی کردیم و این خدمتی به مردم بود. به خاطر اینکه ما توانستیم سیب سبز که به نام سیب فرانسوی شهرت پیدا کرده و در تهران کیلویی 40 تا 50 هزار تومان بود، کیلویی 15 هزار تومان به دست مصرف‌کننده نهایی برسانیم.
بعد هم وقتی این کار انجام شد، در نظر گرفتند که میوه سازمان‌ها و ارگان‌های بزرگ از این باب تأمین شود چون قیمت‌ها پایین بود. اینگونه بود که متأسفانه نقش عمومی این فعالیت کمرنگ شد و بیشتر شکل B2B گرفت.
ما در اکثر پروژه‌هایمان تلاش می‌کردیم بیشتر به مردم خدمت‌رسانی کنیم. منفعت خودمان گزینه دوم و گزینه اول خدمت به مردم بوده است.
* در کنار کسب و کارهایی که در حال حاضر این هلدینگ در آنها مشغول است، گفته شده که قرار است یک پتروپالایشگاه هم راه‌اندازی کنید. در مورد ماجرای این پتروپالایشگاه توضیحی به مخاطبان بدهید.
اکثر پروژه‌ها و کمیته‌هایی که تارضوان در آنها فعالیت می‌کند، کمیته‌هایی هستند که ایده‌های نو دارند و به شکل استارتاپی فعالیت میکنند. در حوزه سوخت هم ما یک ایده نو داشتیم. به طور مرسوم پالایشگاه محصولی که تولید می‌کرد، در رفع تعهد ارز و صادرات مشکل داشت. به خاطر اینکه تناژ محصول کم بود و نمی‌توانست آن جور که باید به شرق آسیا صادرات داشته باشد و سود دلخواهش را پیدا کند و… . ما با این پالایشگاهی که قصد راه‌اندازی‌اش را داریم و عمده سهامدارش هم تارضوان بوده و باقی سهامدارانش پالایشگاه‌ها هستند، در نظر داریم که این مشکلات تولیدکننده را رفع کنیم تا هم ارزآوری برای کشور باشد و هم چرخه صنعت در حوزه سوخت برای این پالایشگاه‌ها بچرخد و اشتغال‌آفرینی ایجاد شود.
*این پتروپالایشگاه قرار است در کدام منطقه ایران تأسیس شود و فعالیتش را شروع کند؟ ظرفیت تولیدی این پالایشگاه در زمان شروع به کار قرار است چه میزان باشد؟
این پتروپالایشگاه یک دفتر مرکزی دارد که مسلماً در تهران است و پالایشگاه‌هایی که عضو آن هستند در سراسر ایران است و محدود به یک منطقه نمی‌شود. نزدیک به 10 پالایشگاه سهامدار هستند و با اینها قرارداد نوشته‌ایم که در اصفهان، سلفچگان، قزوین، اراک، بندرعباس و در جای جای ایران واقع شدهاند. محصولی که تولید میکنند را در مخزن وبانکرینگی که در بندرعباس واقع است، تجمیع و از آنجا صادر می‌شود.جزیره قشم هم در طرح توسعه ما وجود دارد. ولی تولید در پالایشگاه‌های مختلف که تحت این برند فعالیت میکنند در سراسر کشور صورت خواهد گرفت.
* در کل هلدینگ تارضوان تا به امروز چه نقشی در اشتغال‌زایی داشته و ورود به صنعت پتروپالایش می تواند چه کمکی به این اشتغال‌زایی کند؟
با توجه به اینکه نزدیک به 86 کمیته و شرکت زیر نظر تارضوان فعالیت میکنند و هر کدام از اینها اشتغال‌زایی مستقیم داشتند و خیلی از آنها هم غیرمستقیم اشتغال‌زایی میکنند. یک نمونه که اوایل عرایضم خدمتتان گفتم که فقط در ناوگان حمل و نقل تامیوه 3500 نفر فعالیت میکنند که یکی از کمیته‌های تارضوان است. به صورت دقیق نمی‌توانم بگویم که تارضوان تاکنون چقدر اشتغال‌زایی داشته ولی قطعاً می‌شود گفت چندین هزار نفراست. این بحث پتروپالایشگاه هم می‌تواند تقریباً 1000 نفر را به صورت مستقیم و غیرمستقیم مشغول کار کند.
* تأسیس این پتروپالایشگاه چقدر سرمایه برده و این سرمایه به چه شکلی تأمین شده است؟
ما پتروپالایشگاه جدیدی را تأسیس نکردیم و در واقع آمده‌ایم که تسهیل‌گر فعالیت تجاری این پالایشگاه‌ها باشیم. یعنی پالایشگاه‌ها وجود دارند اما نتوانسته‌اند تولید کنند یا اگر تولید هم کرده متضرر شده و الان بلا استفاده هستند و نیروی کاری در آن فعالیت نمی‌کند. برای این موضوع نزدیک به 15 هزار میلیارد تومان در نظر گرفتیم که برای تأمین خوراک، ماشین‌آلات و ابزارآلات پالایشگاه است. ما با تزریق این موارد پالایشگاه‌ها را فعال می‌کنیم. یعنی نیازی نیست که از بیس یک زمینی را خریداری کرده و پالایشگاه در آن احداث کنیم. در واقع کاری که ما می‌کنیم این است که پالایشگاه از قبل تأسیس شده و تولید ندارند. ما می‌خواهیم برای تولید محرک باشیم و خودمان را در این تولید شریک کنیم. یعنی در مشکلات تولید با آنها شریک شویم.
* در حال حاضر کشور در بحران ناترازی انرژی قرار دارد و علاوه بر این ناترازی انرژی بحث تحریم هم وجود دارد. اولاً چه برنامه‌ای برای مواجهه با این بحران‌ها دارید و در ثانی آیا می‌توانید کمکی هم به بهبود ناترازی و یا دور زدن تحریم‌ها و یا مواردی از این دست داشته باشید؟
با توجه به وضعیت موجود و اینکه الان حدود چهل و چند سال است که تحریم هستیم، ما راهش را یاد گرفته‌ایم که با وجود این تحریم‌ها چگونه محصولات به فروش برسانیم. الان می‌توان گفت تحریم اصلاً روی ما اثری ندارد. چون ما فروش به اروپا و غرب نداریم و بازاری که روی آن متمرکز هستیم، شرق آسیا است. این بازار کلاً بازار بزرگی است و یک کشور که چین باشد، نزدیک به یک میلیارد و 800 میلیون نفر جمعیت دارد. بخواهم برای شما با آمار دقیق توضیح دهم، چین سالانه 21 میلیون تن قیر تولید می‌کند ولی نیازش 30 میلیون تن است. یعنی باید 9 میلیون تن واردات داشته باشد. تولید کل قیر ایران در سال چقدر بوده است؟ 6 میلیون تن بوده و اگر چین کل تولید قیر ایران را هم بخرد باز هم 3 میلیون تن باید از جای دیگر وارد کند. پس تحریم برای ما اصلاً مشکلی نیست.
اما در بحث ناترازی، الان پالایشگاه‌ها اعلام آمادگی کرده اند چه در بحث تأمین بنزین و چه موارد دیگر مربوط به پخش و پالایش ارائه دهند. مثلاً هر پالایشگاه اعلام کرده که من استان خودم را تأمین می‌کنم. این پخش و پالایش است که این درخواست‌ها را رد کرده و تأیید نمی‌کند وگرنه بخش خصوصی آمادگی خودش را برای کنترل و یا رفع این ناترازی اعلام کرده است. این دولت است که هنوز به این آمادگی بخش خصوصی لبیک نگفته است. در بحث ناترازی که شما می‌فرمایید در کشور وجود دارد احتمالاً منظورتان برق و قطعی‌های برق است که پیش می‌آید. تقریباً می‌شود گفت که در بعضی از فصل‌ها در کل کشورهای دنیا یک چیز طبیعی است و کسی نیست که بتواند ادعا کند که در بخش صنعتی مداوم جریان برق وصل است. این مساله هم برای ما در بحث تولید مشکلی ایجاد نکرده است.
* برنامه‌ای هم برای صادرات دارید؟
بله، صادرات به شرق آسیا و مخصوصاً کشور چین از برنامه‌های اصلی ما است.
*چه جایگاهی را برای این پتروپالایشگاه در بازار داخلی متصور هستید و فکر می‌کنید که چه سهمی از بازار را قرار است تصاحب کند؟
در حال حاضر بازار تجاری ما اصلاً بازار داخل کشور نیست. ما هر چقدر که الان روی بازار خارجی تمرکز کردیم، هیچ تمرکزی روی بازار داخلی نداریم. همانطور که خدمتتان گفتم به این دلیل است که پخش و پالایش هنوز تصمیمی برای خرید از پالایشگاه‌های خصوصی و بخش خصوصی اتخاذ نکرده و به همین دلیل هم ما کلاً در بخش صادرات مخصوصاً با کشور چین متمرکز هستیم، چون با آنها قراردادهای تأمینی را امضا کرده‌ایم که به آنها متعهد هستیم.
*سخن پایانی؟
تاکنون نزدیک به 10 پالایشگاه با ما قرارداد بسته و سهامدار شدهاند و با آنها فعالیت می‌کنیم. ولی این 10 پالایشگاه، سبد محصولات ما را به صورت کامل تأمین نمی‌کنند. از کلیه ابرپالایشگاه‌های خصوصی که مشکل تولید یا مشکل خوراک و مشکل رفع تعهد ارزی دارند، این برای پالایشگاه‌ها خیلی مهم است. حالا که کار تازه است و شروع کار است، می توانند از طریق ارسال ایمیل برای هلدینگ تارضوان و برقراری ارتباط با مدیریان به جمع ما بپیوندند.
