این داستان را قبلاً شنیده‌اید؟

هنوز چند هفته بیشتر از سال ۲۰۲۵ نگذشته که موج عرضه گوشی‌های مقرون‌به‌صرفه به‌طور کامل آغاز شده است. Poco X7 و X7 Pro دقیقاً روز قبل از معرفی نسخه جهانی Redmi Note 14 Pro+ رونمایی شدند. برند اقتصادی شیائومی این بار به جای عرضه یک گوشی کاملاً ارزان‌قیمت، یک میان‌رده با قیمت مناسب ارائه داده که دوربینی توانمندتر از حد انتظار دارد.

یک دوربین اصلی ۲۰۰ مگاپیکسلی با تثبیت نوری تصویر بسیار جذاب به نظر می‌رسد و با کمک هوش مصنوعی می‌تواند تصاویر زوم شده با کیفیتی ارائه دهد، بدون آن‌که برای پردازش هر عکس زمان زیادی صرف شود. از دیگر ویژگی‌های برجسته می‌توان به استفاده از پردازنده جدید کوالکام، صفحه‌نمایش OLED بسیار روشن‌تر نسبت به مدل قبلی، و یکی از سریع‌ترین سرعت‌های شارژ اشاره کرد.

با این حال، Redmi در برخی زمینه‌ها تغییرات زیادی ایجاد نکرده است که ممکن است جذابیت Note 14 Pro+ با قیمت ۳۹۹ پوند را در مقایسه با رقبایی مانند Google Pixel 8a کاهش دهد.
آیا نکات مثبت می‌توانند بر نکات منفی غلبه کنند؟

طراحی و ساخت: تغییرات ظاهری

سری Redmi Note احتمالاً یکی از معدود گوشی‌هایی است که طراحی خود را این‌قدر متنوع تغییر می‌دهد. مدل +Redmi Note 13 Pro در سال ۲۰۲۴ از طرحی با دو بافت استفاده کرد، در حالی که +Note 12 Pro از یک ماژول برجسته برای دوربین‌های پشتی بهره می‌برد. اکنون +Note 14 Pro با ماژول دوربین مرکزی به شکل مربعی با گوشه‌های گرد معرفی شده که به نظر می‌رسد چهار حسگر دارد؛ هرچند در واقع تنها سه حسگر واقعی دارد (در بخش دوربین‌ها توضیح بیشتر داده می‌شود).

جای تعجب است که Redmi از طراحی صفحه‌نمایش و قاب تخت استفاده نکرده، چراکه این سبک این روزها بسیار محبوب است. به‌جای آن، از شیشه با لبه‌های خمیده و بدنه پلی‌کربنات با بافت مات در قسمت پشتی بهره برده که باعث می‌شود گوشی به اندازه یک صابون در حمام لغزنده نباشد. با این حال، با وجود گزینه‌های دیگر از جمله Xiaomi 14T Pro و Poco Find X7 Pro در همین محدوده قیمت، ارائه این تنوع از سوی شیائومی جای تقدیر دارد.

واحد بررسی ما رنگ مشکی ساده داشت که ایمن‌ترین گزینه بین سه رنگ موجود است. رنگ‌های Lavender Purple و Frost Blue از نظر ظاهری جذاب‌تر هستند و نسخه بنفش دارای پنل پشتی از چرم مصنوعی است. لوگوی برند به‌طور کلی ساده و مینیمال طراحی شده، هرچند اطلاعات CE چاپ شده کمی از این ظاهر مینیمال کاسته است.

این گوشی وزن مناسبی دارد و حس یک گوشی باکیفیت را القا می‌کند. شیشه پشتی (Gorilla Glass 7i) و شیشه جلویی (Victus 2) مقاومت خوبی در برابر خط و خش‌های سطحی دارند؛ در طول بررسی هیچ خط و خشی روی آن‌ها ایجاد نشد. استاندارد مقاومت در برابر آب و گردوغبار IP68 نیز همچنان حضور دارد که برای اولین بار در Note 13 Pro+ معرفی شده بود. همچنین، Redmi همچنان از فرستنده IR در لبه بالایی استفاده کرده که امکان کنترل دستگاه‌های غیرهوشمند را فراهم می‌کند.

حسگر اثر انگشت زیر صفحه‌نمایش از نوع اپتیکال به‌سرعت اثر انگشت را شناسایی می‌کند، هرچند حسگرهای اولتراسونیک همچنان مختص گوشی‌های پرچمدار هستند. سیستم تشخیص چهره نیز تنها برای باز کردن قفل صفحه‌نمایش کاربرد دارد و برای برنامه‌های بانکی همچنان نیاز به اثر انگشت یا کد PIN دارید.

صفحه‌نمایش و صدا: درخشان‌تر از همیشه

صفحه‌نمایش‌های با لبه خمیده ممکن است مانند گذشته محبوب نباشند، اما Redmi همچنان به استفاده از آن‌ها ادامه می‌دهد. +Note 14 Pro از صفحه‌نمایشی ۶.۶۷ اینچی مشابه نسل قبلی خود بهره می‌برد که وضوح ۲۷۱۲×۱۲۲۰ پیکسل (به اندازه کافی شارپ)، نرخ نوسازی پویا ۶۰/۱۲۰ هرتز (بسیار روان در حین اسکرول) و پشتیبانی از محتوای HDR با فرمت Dolby Vision دارد.

این پنل AMOLED است و به همین دلیل، رنگ‌های مشکی عمیق، کنتراست فوق‌العاده و رنگ‌های زنده ارائه می‌دهد. خمیدگی لبه‌ها آن‌قدر زیاد نیست که نور مزاحم ایجاد کند و Redmi همچنان تنظیمات گسترده‌ای برای تغییر دمای رنگ در منو ارائه داده است. تنظیمات پیش‌فرض کمی زنده‌تر و پویاتر از Poco Find X7 Pro به نظر می‌رسد که کمی بی‌روح بود. مگر آن‌که به دنبال ظاهر خاصی باشید، نیازی به تغییر تنظیمات نیست.

روشنایی جایی است که مدل ۲۰۲۵ نسبت به مدل قبلی متمایز می‌شود. Note 14 Pro+ می‌تواند به روشنایی حداکثر ۳۰۰۰ نیت برسد که نسبت به ۱۸۰۰ نیت در Note 13 Pro+ افزایش چشمگیری است. هرچند این روشنایی تنها برای بخش کوچکی از صفحه‌نمایش قابل استفاده است و حدود ۱۰۰۰ نیت کمتر از گوشی‌های پرچمدار برتر است، اما در طول آزمایش در فضای باز هیچ مشکلی در دیدن صفحه وجود نداشت.

Redmi همچنان از ترکیب اسپیکر اصلی در پایین و اسپیکر مکالمه برای صدا استفاده کرده است. این ترکیب قابل قبول است؛ صدا بلند و واضح است، اما باس چندانی ندارد. درست مانند اکثر گوشی‌های امروزی.

دوربین‌ها: سه در یک

ردمی، واقعاً؟ سال ۲۰۲۵ است و شما هنوز هم مشتریان گوشی را با دوربین‌های اولتراواید ۸ مگاپیکسلی و ماکرو ۲ مگاپیکسلی سر می‌گردانید؟ Note 14 Pro+ همچنان از همان دو دوربین ثانویه نه‌چندان جذاب سه نسل قبلی خود استفاده می‌کند، در حالی که رقبا بالاخره به این نتیجه رسیده‌اند که کیفیت عکس از تعداد لنزها مهم‌تر است.

تصاویر ماکرو حتی در نور مناسب بسیار پر نویز هستند و فاصله فوکوس آن‌قدر نزدیک نیست. ترجیح می‌دهم عکس‌های زاویه‌عریض را با Nothing Phone 2a که یک دوربین ۵۰ مگاپیکسلی اولتراواید دارد و در نوردهی، رنگ، نویز و جزئیات عملکرد بهتری دارد، بگیرم. این گوشی در فوکوس روی سوژه‌های دور مشکل دارد و نمی‌تواند رنگ اصلی حسگر اصلی را بازتولید کند. نوردهی آن بیشتر بر روی بخش‌های روشن تنظیم می‌شود، آسمان را حفظ می‌کند اما سایر اشیاء را در سایه قرار می‌دهد.

این امر تأسف‌آور است، چرا که دوربین اصلی ۲۰۰ مگاپیکسلی عملکرد بهتری دارد. برنامه دوربین از برش حسگر برای ارائه زوم ۲ برابر و ۴ برابر استفاده می‌کند، بدون این که بیش از حد شاهد نویز دیجیتالی و کاهش کیفیت باشیم. تصاویر ۲ برابر تمیزتر از تصاویر ۴ برابر هستند، مخصوصاً در نور شب که تصاویر در زوم‌های بالاتر کیفیت خود را از دست می‌دهند.
در نور روز جزئیات زیادی ثبت می‌شود و عناصر مانند بافت آجرها و جزئیات چهره به‌خوبی حفظ می‌شوند. عکس‌های با وضوح اصلی تنها فایل‌های حجیمی ایجاد می‌کنند و چیز اضافه‌ای به تصاویر نمی‌افزایند.

پردازش تصویر ردمی تمایل بیشتری به کنتراست و رنگ‌های زنده دارد و از رویکرد طبیعی‌تر گوگل که بر حفظ بخش‌های روشن تمرکز دارد، فاصله می‌گیرد. محدوده دینامیکی تصاویر خوب است و نوردهی به‌درستی تنظیم می‌شود. البته برخی عکس‌ها کمی سردتر از واقعیت به نظر می‌رسند، اما تفاوت چندانی ندارد.

حالت شب در شرایط تاریک به‌صورت خودکار فعال می‌شود و بیشتر به سمت رنگ‌های گرم متمایل است. این حالت نیازی به سرعت شاتر طولانی ندارد و با ترکیب تثبیت‌کننده نوری، نتایجی مناسب در این محدوده قیمتی ارائه می‌دهد. البته منابع نور گاهی بیش از حد پراکنده (Bloom) می‌شوند و این عملکرد به خوبی بهترین گوشی‌های مقرون‌به‌صرفه نیست.

بار دیگر ردمی حالت زیباسازی را به‌صورت پیش‌فرض برای دوربین سلفی فعال کرده است. دوربین جلوی ۲۰ مگاپیکسلی عملکرد مناسبی داشت، اما پس از کاهش پردازش مصنوعی تصاویر بهتر شدند. این دوربین به ضبط ویدئو با وضوح ۱۰۸۰p/60 محدود است و گزینه 4K وجود ندارد.

تجربه نرم‌افزاری: نیاز به نظارت

با روشن کردن +Redmi Note 14 Pro به‌وضوح می‌توان متوجه شد که این گوشی متعلق به خانواده شیائومی است؛ رابط کاربری HyperOS تقریباً مشابه چیزی است که در Xiaomi 14T Pro دیده می‌شود و تنها تفاوت آن شکل آیکون‌ها در مقایسه با Poco X7 Pro است. رابط کاربری تمیز به نظر می‌رسد، اما شما را با مجموعه‌ای از برنامه‌ها و آیکون‌ها بمباران می‌کند که بسیاری از آن‌ها ارزش نگه داشتن ندارند.

در گوشی‌های کاملاً مقرون‌به‌صرفه کمی نرم‌افزار اضافی قابل‌قبول است، اما این گوشی در محدوده میان‌رده قرار دارد و نباید اولین کار شما حذف بیش از ۱۰ بازی و برنامه ناخواسته باشد. خوشبختانه این برنامه‌ها فضای زیادی از حافظه داخلی ۲۵۶ یا ۵۱۲ گیگابایتی (بسته به مدل) را اشغال نمی‌کنند.

رابط HyperOS به وضوح از iOS الهام گرفته شده است: بدون کشوی برنامه به‌صورت پیش‌فرض و منوهای جداگانه برای اعلان‌ها و تنظیمات سریع. همچنین شما را به خرید از فروشگاه‌های موسیقی، ویدئو، بازی و تم‌های خود ترغیب می‌کند. البته اضافه شدن دستیار صوتی Gemini و ویژگی Circle to Search گوگل یک امتیاز مثبت است، چراکه این موارد هنوز در بسیاری از رقبا موجود نیستند.

چند برنامه مجهز به هوش مصنوعی نیز وجود دارند که خوشبختانه مانند گوشی‌های Galaxy و Pixel جدید مزاحم نیستند. ابزارهای تبدیل صدا به متن و خلاصه‌سازی متن برای کار با برنامه‌های ضبط صدا و یادداشت‌ها مفید هستند، اما ابزارهای ویرایش تصاویر در گالری احتمالاً بیشترین استفاده را خواهند داشت.

ردمی سه نسل جدید اندروید (و پنج به‌روزرسانی HyperOS) را برای طول عمر Note 14 Pro+ وعده داده است. این مقدار برای یک گوشی میان‌رده مناسب است، اما فاصله زیادی با وعده‌های گوگل و سامسونگ دارد. این موضوع زمانی بیشتر ناامیدکننده می‌شود که بدانید این گوشی با اندروید ۱۴ عرضه شده است، نه اندروید ۱۵ جدیدتر.

عملکرد و عمر باتری: مطابق انتظار

به‌عنوان اولین گوشی که از تراشه Snapdragon 7s Gen 3 استفاده می‌کند، مطمئن نبودم که Redmi Note 14 Pro+ چگونه از پس ترکیب معمولی بازی، عکاسی، پخش ویدئو و پیمایش در شبکه‌های اجتماعی من برمی‌آید. این پردازنده هشت‌هسته‌ای بدون شک بیشتر در دسته میان‌رده قرار دارد تا پرچمدار، اما با توجه به قیمت گوشی، شکایت عمده‌ای نداشتم.

امتیازهای بنچمارک نشان می‌دهند که این گوشی در بین گوشی‌های زیر ۵۰۰ پوند، در میانه جدول قرار دارد. اگر انتظارات واقع‌بینانه‌ای داشته باشید، عملکرد ارائه شده باید رضایت‌بخش باشد. جالب اینکه تفاوت چندانی بین این مدل و Redmi Note 13 Pro+ سال گذشته (که از تراشه نسل قبلی مدیاتک استفاده می‌کرد) مشاهده نکردم؛ برنامه‌ها تقریباً با همان سرعت باز می‌شدند و چندوظیفگی مشابه بود.

تراشه‌های اسنپدراگون معمولاً در بازی‌ها بهتر عمل می‌کنند و همه عناوینی که امتحان کردم به‌خوبی اجرا شدند. برای مثال، اگر Redmi نمی‌توانست بازی Streets of Rage 4 را با نرخ ثابت ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا کند، یک شکست بزرگ بود، اما به‌راحتی از عهده آن برآمد و همچنین بازی‌های سنگین‌تری مانند Alien Isolation و Need For Speed: No Limits را نیز به‌خوبی اجرا کرد.

گوشی‌های Redmi Note قبلی در دسته گوشی‌هایی با سریع‌ترین شارژ قرار داشتند و این موضوع در مورد این مدل هم صدق می‌کند. یک شارژر قدرتمند ۱۲۰ واتی در جعبه وجود دارد که می‌تواند گوشی را از صفر تا صد در کمتر از ۲۵ دقیقه شارژ کند. به همین دلیل نبود شارژ بی‌سیم اصلاً مشکلی نبود – صبح‌ها در زمان آماده شدن شارژ می‌کردم و تا ۲۴ ساعت دیگر نیازی به شارژ مجدد نداشتم.

عمر باتری در کل مناسب است، اما خارق‌العاده نیست. برندهایی مانند Honor و Poco با باتری‌های بزرگ‌تر انتظارات من را تغییر داده‌اند، اما اینجا یک باتری ۵۱۱۰ میلی‌آمپر ساعتی نسبتاً متوسط داریم. حتی با پردازنده جدید و کارآمدتر، همچنان می‌توانید بیش از یک روز استفاده متوسط داشته باشید؛ اما اگر زیاد بازی کنید یا ویدئوهای ۴K ضبط کنید، باتری سریع‌تر خالی می‌شود.

جمع‌بندی: +Redmi Note 14 Pro

این گوشی نسبت به گذشته قوی‌تر شده، سریع شارژ می‌شود و یکی از سه دوربین آن به‌اندازه قیمت گوشی عکس‌های خوبی می‌گیرد – پس چرا امتیاز بیشتری به آن ندادم؟ متأسفانه فرمول این گوشی نسبت به نسل قبلی تغییر چندانی نکرده است – که خود آن نسل نیز ارتقای قابل‌توجهی نسبت به مدل پیش از خود نداشت.

ما دیگر از مرحله‌ای گذشته‌ایم که دوربین‌های اولتراواید ۸ مگاپیکسلی و ماکرو ۲ مگاپیکسلی جایی در گوشی‌های میان‌رده داشته باشند (اگر اصلاً جایی داشتند). همچنین شیشه منحنی لبه‌دار با سایر بخش‌های دنیای گوشی‌ها هماهنگی ندارد. نسخه قدیمی اندروید و انبوه نرم‌افزارهای اضافی نیز در سال ۲۰۲۵ قابل‌قبول نیستند.

نمایشگر OLED روشن‌تر یک پیشرفت خوشایند است، اما برای پیدا کردن جایگزین‌های بهتر و متعادل‌تر نیازی نیست زیاد بگردید: OnePlus Nord 4 و Nothing Phone 2a Plus با همین قیمت در دسترس‌اند، و Google Pixel 8a هم با کمی هزینه بیشتر قابل خرید است.

طراحی تازه و تراشه جدید به Redmi Note 14 Pro+ کمک کرده که به‌روز باقی بماند. اما در سایر زمینه‌ها نسبت به نسل قبلی جهش بزرگی نداشته است.