«پارادوکس پدربزرگ» سفر در زمان را ممکن می‌کند!
آیا سفر در زمان ممکن است؟ پارادوکس پدربزرگ و حلقه‌های زمانی چه می‌گویند؟ نسبیت عام اینشتین و مکانیک کوانتومی چه نقشی دارند؟
سفر در زمان همواره برای انسان جذاب بوده، اما به دلیل «پارادوکس پدربزرگ» غیرممکن تلقی می‌شده است. این پارادوکس می‌پرسد:
اگر به گذشته سفر کنید و جلوی تولد پدربزرگتان را بگیرید، چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا خودتان هم دیگر وجود نخواهید داشت؟
پارادوکس پدربزرگ لاینحل نیست!
به نظر می‌رسید این پارادوکس لاینحل باشد، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که سفر در زمان ممکن است از این تناقض‌ها عبور کند. این نظریه بر پایه نسبیت عام اینشتین است که درک ما از فضا و زمان را تغییر داد.
برخلاف فیزیک نیوتنی که رویدادها را خطی توصیف می‌کند، نسبیت نشان می‌دهد که فضا-زمان می‌تواند تحت تأثیر جرم و انرژی خمیده شود. یکی از پیش‌بینی‌های جذاب آن، وجود «منحنی‌های زمان‌گونه بسته» (CTC) است؛ حلقه‌هایی در فضا-زمان که می‌توانند به مسافران اجازه دهند به گذشته برگردند.
اگرچه به نظر نمی‌رسد جهان ما به شکلی بچرخد که این حلقه‌های زمانی بزرگ را ایجاد کند، اما نسخه‌های کوچک‌تر ممکن است در نزدیکی سیاهچاله‌های چرخان ایجاد شوند.
پارادوکس‌های سفر در زمان با ترمودینامیک، به‌ویژه آنتروپی (معیار بی‌نظمی در یک سیستم) مرتبط هستند. آنتروپی پیکان زمان را تعیین می‌کند و توضیح می‌دهد که چرا گذشته را به یاد می‌آوریم اما نمی‌توانیم آینده را پیش‌بینی کنیم.
اما فیزیکدان لورنزو گاواسینو راه‌حلی ارائه می‌دهد. او نشان داد که نوسانات کوانتومی در منحنی‌های زمان‌گونه بسته می‌تواند آنتروپی را معکوس کند. چنین اثراتی می‌تواند به پیامدهای جذابی منجر شود: پیری ممکن است معکوس شود، خاطرات ناپدید شوند و اعمال برگشت‌ناپذیر (مانند پارادوکس پدربزرگ) موقتی شوند.
این با اصل خودسازگاری همسو است؛ ایده‌ای که می‌گوید همه رویدادها در یک حلقه زمانی باید از نظر منطقی با هم هماهنگ باشند. گاواسینو این اصل را مستقیما از مکانیک کوانتومی استخراج می‌کند و آن را بدون فرضیات گمانه‌زنانه اثبات می‌کند.
حتی اگر سفر در زمان دور از دسترس باقی بماند، کاوش در این اصول، درک ما را از آنتروپی و مکانیک کوانتومی عمیق‌تر می‌کند. روزی، این بینش‌ها ممکن است نه تنها دیدگاه ما نسبت به جهان، بلکه خود تار و پود زمان را تغییر دهند.
در گجت نیوز بخوانید:
