( تصاویر) ۵ بمب افکن استراتژیکی که انتظار می رود تا سال ۲۰۴۰ همچنان در سرویس باشند

در دوره های قبلی، بمب افکن های استراتژیک به عنوان ستون فقرات اکثر نیروهای هوایی عمل می کردند، زیرا آنها سلاح های کلیدی بودند که به ارتش ها اجازه می دادند تا حملات ویرانگری را علیه اهدافی در اعماق قلمرو دشمن انجام دهند.

با گذشت زمان، هواپیماهای جنگنده نیز ضروری شدند، زیرا آنها عناصر حیاتی برای محافظت از بمب افکن های نیروی هوایی و همچنین بهترین راه برای رهگیری بمب افکن های دشمن، قبل از معرفی آتشبارهای ضد هوایی توانمندتر و موشک های سطح به هوای نسل بعدی بودند. .

با پیشرفت ماهیت جنگ و نبردهایی با استفاده فزاینده از موشک های کروز دوربرد که از پایگاه های زمینی یا سکوهای دریایی پرتاب می شوند، نقش بمب افکن در نیروهای هوایی مدرن به طور فزاینده ای زیر سوال رفته است.

 

در نتیجه، بسیاری از نیروهای هوایی شروع به لغو برنامه های بمب افکن جدید کرده اند و دلیل آن عدم نیاز به چنین پلتفرم های گران قیمتی و تمرکز بر توسعه نسل بعدی هواپیماهای با قابلیت های پنهانکاری است.

بنابراین، تعداد بمب‌افکن‌ها در آسمان طی سال‌ها به طور مداوم در حال کاهش بوده، و تنها تعداد کمی از نیروهای هوایی هنوز بمب‌افکن‌ها را به عنوان بخشی از ناوگان خود نگهداری می‌کنند.

 

با این وجود، برخی از مدل های بمب افکن مطمئناً برای ماندن اینجا هستند و هواپیماهایی هستند که مطمئناً در دهه های آینده خواهیم دید. بیایید نگاهی عمیق‌تر به ۵ هواپیمای بمب‌افکنی بیندازیم که می‌توانند حداقل تا سال ۲۰۴۰ در آسمان بمانند.

۱- Northrop Grumman B-2 Spirit

دارنده اصلی: نیروی هوایی ایالات متحده

دسته
ویژگی های B-2 Spirit ساخت نورثروپ گرومن


حداکثر وزن برخاست
۱۷۰.۵ تن


حداکثر سرعت
۱,۰۰۸ کیلومتر بر ساعت


حداکثر ظرفیت حمل مهمات
۱۸.۱ تن (رسمی، اگر چه برآوردها نشان می دهد که این هواپیما می تواند تا بیش از ۲۲.۶ تن مهمات حمل کند)

یک بمب افکن پنهانکار با برد فوق العاده که برای نفوذ به هر گونه دفاع ضد هوایی دشمن طراحی شده است، B-2 Spirit ساخت نوثروپ گرومن تنها بمب افکن پنهانکار در سطح جهان است که قادر به حمل سلاح های هسته ای در یک پیکربندی پنهانکاری است. این هواپیما قابلیت‌های فوق العاده ای را ارائه می‌کند و طی دهه‌ها از طریق مأموریت‌های متعارف، خود را در درگیری‌های مختلف ثابت کرده است.

با چندین دهه توسعه که منجر به تولید مجموعه کوچکی از ۲۱ فروند بمب افکن از این نوع شد، B-2 یکی از گران ترین برنامه های توسعه هواپیما در تاریخ است. با این وجود، پیمانکار دفاعی نورثروپ گرومن با همکاری نیروی هوایی ایالات متحده کار بر روی جانشین این هواپیما یعنی B-21 Raider را آغاز کرده است.

انتظار می رود B-21 Raider در اواسط دهه ۲۰۳۰ وارد خدمت شود، که ناظران صنعت را به این باور رسانده است که B-2 Spirit به آرامی در طی دو دهه آینده، که باید حدود سال ۲۰۳۰ شروع شود، از سرویس خارج خواهد شد. با این وجود، B-2 احتمالاً حداقل تا سال ۲۰۴۰ در خدمت باقی خواهد ماند و تاخیرهای احتمالی تولید B-2 نقش مهمی در این تاریخ ایفا خواهد کرد.

۲- Tupolev Tu-95

دارنده اصلی: نیروهای هوافضای روسیه

دسته
ویژگی های Tupolev Tu-95


حداکثر وزن برخاست
۱۸۷.۸ تن


حداکثر سرعت
۷۰۴ کیلومتر بر ساعت


حداکثر ظرفیت حمل مهمات
۱۵ تن (رسمی، اگر چه برآوردها نشان می دهد که این هواپیما می تواند تا ۲۲.۷ تن مهمات را نیز حمل کند)

بمب افکن Tupolev Tu-95 عمدتاً به عنوان یکی از بمب افکن های با طولانی ترین دوران خدمت در نیروهای هوافضای روسیه شناخته می شود، هواپیماییی در ابتدا در دهه ۱۹۵۰ معرفی شد و وارد سرویس نیروی هوایی اتحاد جماهیر شوروی گردید. موتورهای توربوپراپ این هواپیما از پر سر و صداترین موتورهایی هستند که تاکنون طراحی شده اند.

با وجود قدمت آن، به احتمال زیاد Tu-95 را تا سال ۲۰۴۰ و حتی پس از آن خواهیم دید. نشنال اینترست در رابطه با آینده این هواپیما چنین نوشته است:

«انتظار داشته باشید ۵۵ فروند Tu-95 تا زمانی که مکانیک های روسی بتوانند بمب افکن ها را قابل پرواز نگه دارند، همچنان در خدمت بمانند».

۳- Tupolev Tu-160

دارنده اصلی: نیروهای هوافضای روسیه

دسته
ویژگی های Tupolev Tu-160


حداکثر وزن برخاست
۲۷۵ تن


حداکثر سرعت
۲,۲۰۸ کیلومتر بر ساعت


حداکثر ظرفیت حمل مهمات
تقریباً ۴۵.۳ تن

Tupolev Tu-160 به عنوان یک بمب افکن سنگین فراصوت طراحی شده بود که می توانست تسلیحات هسته ای را با سرعت های چشمگیر حمل کند. بر خلاف Tu-95 بسیار کم توان، Tu-160 می تواند تهدید قابل توجهی حتی در مواجهه با پدافند ضد هوایی باشد.

برنامه هایی برای فروش تعدادی هواپیمای Tu-160 به هند وجود داشته که البته هنوز محقق نشده است. با این وجود، در حال حاضر انتظار می‌رود این هواپیما حداقل ۱۵ سال دیگر در خدمت بماند و جانشینی فوری در افق برای آن وجود نداشته باشد.

۴- Boeing B-52 Stratofortress

دارنده اصلی: نیروی هوایی ایالات متحده

دسته
ویژگی های B-52 Stratofortress


حداکثر وزن برخاست
۲۲۱ تن


حداکثر سرعت
۱,۰۴۰ کیلومتر بر ساعت


حداکثر ظرفیت حمل مهمات
بیش از ۳۱.۷ تن از مهمات های ترکیبی در ساختاربندی های متعدد

شاید عجیب به نظر برسد که بگوییم بمب افکنی که برای اولین بار در اواخر دهه ۱۹۴۰ طراحی شد، ممکن است هنوز در یک دهه و نیم آینده در خدمت باشد، اما نیروی هوایی ایالات متحده قطعاً نشانه هایی از تعهد خود به این هواپیما را نشان داده است. بر اساس تجزیه و تحلیل مجله Air & Space Forces، این هواپیما با موتور جدیدی مجهز شده و نام B-52J را خواهد گرفت، یک نسخه با موتورهای ارتقا یافته که انتظار می رود تا پایان دهه اخیر عملیاتی شود. این هواپیما احتمالاً می تواند تا دهه ۲۰۴۰ در خدمت باقی بماند.

۵- Xi’an H-6

دارنده اصلی: نیروی هوایی ارتش آزادی بخش خلق چین

دسته
ویژگی های Xi’an H-6


حداکثر وزن برخاست
۹۵ تن


حداکثر سرعت
۱,۰۴۰ کیلومتر بر ساعت


حداکثر ظرفیت حمل مهمات
۱۲ تن

بمب افکن اصلی در خدمت نیروی هوایی چین، Xi’an H-6 فاقد سرعت فراصوت یا قابلیت های پنهانکاری است، و با این حال مهمترین بمب افکن موجودی این سازمان تاکنون باقی مانده است. علاوه بر این، نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین در حال حاضر هیچ برنامه‌ای برای جایگزینی این بمب افکن ندارد، و در نتیجه، Xi’an H-6 احتمالاً بیش از پانزده سال دیگر در خدمت باقی خواهد ماند.

منبع: روزیاتو

منبع خبر