انسانها میتوانند از سگهای خود به سالمونلا مبتلا شوند
1
سالمونلای مقاوم به آنتیبیوتیک به یک نگرانی فزاینده بهداشت عمومی تبدیل شده است که علت آن توانایی روزافزون این باکتری در مقاومت در برابر داروهای رایج است. در حالی که مواد غذایی آلوده یکی از منابع شناختهشده انتقال این عفونت هستند، یافتههای جدید نشان میدهند که سگهای خانگی نیز ممکن است نقش نادیده گرفتهشدهای در انتقال این پاتوژنها به انسان داشته باشند.
مطالعهای که توسط محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا انجام شده است نشان میدهد که سگهای خانگی میتوانند خطر قابل توجهی در گسترش سالمونلای مقاوم به آنتیبیوتیک داشته باشند. این موضوع اهمیت رعایت بهداشت و آگاهی را در هنگام زندگی نزدیک با حیوانات خانگی برجسته میکند.
سگهای خانگی و سالمونلا
انسانها میتوانند از طریق مواد غذایی آلوده یا تماس مستقیم با افراد یا حیوانات آلوده به سالمونلا مبتلا شوند. این انتقال اغلب از طریق تماس ناخواسته با مدفوع، مانند لمس دستها یا نوازش حیوانات، رخ میدهد.
تیم تحقیقاتی دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا نشان داد که سگهای خانگی میتوانند بهعنوان ناقلان سالمونلای غیرتیفوئیدی عمل کنند، که میتواند در انسان باعث اسهال، تب، و گرفتگیهای شکمی شده و در موارد شدید به عوارض خطرناک منجر شود.
به گفته متخصصان، افراد آلوده میتوانند سالمونلا را به سایر انسانها منتقل کنند و سگها نیز به دلیل تماس فیزیکی نزدیک با صاحبان خود، فرصت زیادی برای انتقال باکتری ایجاد میکنند.
مطالعهای که در مجله Zoonoses and Public Health منتشر شده، بینشهای جدیدی در مورد نقش نادیده گرفتهشده سگها در انتقال بینگونهای سالمونلا ارائه میدهد.
سالمونلا در سگها: علائم بالینی یا بدون علائم
عفونتهای سالمونلا در سگها ممکن است بهصورت بالینی (با نشان دادن علائم) یا بدون علائم ظاهر شوند.
مطالعات مختلف نشان دادهاند که سالمونلا حتی در سگهای کاملاً سالم نیز وجود دارد. به گفته اریکا گندا، نویسنده ارشد این تحقیق و استادیار میکروبیوم حیوانات غذایی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، این موضوع به این معنی است که حتی سگهای بدون بیماری آشکار نیز میتوانند باکتری سالمونلا را در خود داشته و انتقال دهند و این خطر را نامرئی میکند.
رابطه نزدیک میان انسان و سگهای خانگی فرصتهای بسیاری برای انتقال بیماری از حیوان به انسان فراهم میکند. گندا خاطرنشان میکند که عوامل مختلفی مانند نحوه برخورد با مواد غذایی، تشویقیهای آلوده، و رعایت بهداشت میتوانند بر میزان گسترش باکتری از حیوانات خانگی به انسان تأثیر بگذارند.
گونههای سالمونلا در سگهای خانگی
محققان از شبکه تحقیقاتی و پاسخگویی آزمایشگاهی دامپزشکی FDA برای شناسایی گونههای سالمونلا در سگهای خانگی بین می ۲۰۱۷ تا مارس ۲۰۲۳ استفاده کردند.
از میان ۸۷ مورد سگ آلوده، تیم تحقیقاتی دادههای زمانی و مکانی را با گونههای شناساییشده از عفونتهای انسانی در پایگاه داده مرکز ملی اطلاعات زیستفناوری مطابقت دادند.
تحلیلها ۷۷ مورد مشکوک به زئونوز (انتقال بیماری بین حیوانات و انسان) را نشان دادند، به این معنا که پاتوژن احتمالاً بین سگها و انسانها انتقال یافته است. این موارد شامل ۱۶۴ گونه جمعآوریشده از ۱۷ ایالت بود.
نکته قابل توجه این است که دادهها نشان دادند تمامی گونههای شناساییشده دارای ژنهای مقاوم به کلاسهای دارویی بودند که توسط سازمان جهانی بهداشت بهعنوان حیاتی یا بسیار مهم طبقهبندی شدهاند.
ارتباط بهداشت انسان و حیوان
به گفته سوفیا کنی، نویسنده اصلی مطالعه و دانشجوی دکترای علوم زیستی یکپارچه، دادهها بر اهمیت استفاده بهینه از آنتیبیوتیکها و نظارت بیولوژیکی پایدار فراتر از پزشکی انسانی و دامپزشکی تأکید دارند.
این مطالعه نشان میدهد که چگونه باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک در سگهای خانگی میتوانند بهطور جدی به سلامت انسان آسیب برسانند، بهویژه در صورت آگاهی ناکافی صاحبان از روشهای ایمن.
تعادل میان مزایا و خطرات داشتن سگ
در حالی که کشف این موضوع که سگها میتوانند ناقل سالمونلای مقاوم باشند نگرانکننده است، محققان تأکید دارند که داشتن حیوان خانگی مزایای زیادی نیز به همراه دارد.
گندا بیان میکند: «چندین مطالعه نشان دادهاند که داشتن سگ میتواند فواید جسمی و روانی قابلتوجهی، مانند کاهش استرس و افزایش فعالیت بدنی، داشته باشد.»
هدف محققان، دلسرد کردن افراد از داشتن حیوان خانگی نیست، بلکه آگاه کردن آنها از خطرات احتمالی و تشویق به رعایت اقدامات سادهای مانند رعایت بهداشت است تا خانوادهها و حیوانات خانگیشان در امنیت باشند.
کاهش تماس سگها با سالمونلا
فراتر از خطرات فوری برای خانوادهها، سالمونلای مرتبط با سگها به مسئله بزرگتری از مقاومت آنتیبیوتیکی اشاره دارد.
نویسندگان پیشنهاد میدهند که کاهش استفاده نادرست از آنتیبیوتیکهای حیاتی در پزشکی حیوانات خانگی ضروری است. رویکردی جامع با در نظر گرفتن ارتباطات میان پزشکی انسانی، مراقبت دامپزشکی و عوامل زیستمحیطی برای کاهش گسترش گونههای مقاوم حیاتی است.
برای صاحبان حیوانات خانگی، تغییرات کوچکی مانند شستن دستها پس از تماس با حیوانات، تمیز کردن مرتب ظروف غذا و ذخیرهسازی غذا، و اجتناب از رژیم غذایی خام برای سگها میتواند خطر ابتلا به سالمونلا را کاهش دهد.
در نهایت، این تحقیق به تعادلی ظریف میان بهرهمندی از مزایای داشتن سگ و هوشیاری در برابر خطرات احتمالی اشاره دارد. با افزایش آگاهی و رعایت اصول بهداشتی، خانوادهها میتوانند با خیال راحت از لذت داشتن حیوان خانگی بهرهمند شوند و سالمونلای مقاوم به آنتیبیوتیک را در کنترل نگه دارند.