سفر به تهران قدیم؛ طایفه‌ها و مشاغل در تجریش قدیم
با توجه به اینکه روستای تجریش برای سکونت در آن روزگار که هنوز تهران پایتخت کوچکی با چند محله بود مناسب بود و این رفت و آمدها باعث ماندگاری آنها همراه اهل و اعیال در تجریش شد.
بعد از طالقانی‌ها نوبت به اصفهانی و یزدی‌ها و نائینی‌ها می‌رسد. مهاجرت این اقوام هم به دلیل وجود چشمه‌ها و قنات‌های پرآب در روستاهای شمیران بود.
اغلب مردها برای حفر چاه و قنات و مراقبت از آنها و از همه مهم‌تر کسب درآمد به تجریش می‌آمدند که این رفت و آمدها آنها را نیز ماندگار کرد. همچنین اردبیلی‌ها باعث رونق حجره‌ها و مغازه‌های داخل بازار تجریش شدند.
اما برای تکمیل بحث جمعیت‌شناسی شمیران، باید به طایفه‌های شمیرانی اشاره کرد. در این باره عباس صالحی از معتمدان محله تجریش، اظهار می‌کند: «نخستین طایفه ساکن در این محدوده محققی هستند که از ملاکان و زمین‌داران بودند. این خانواده دست بخیر بودند و بزرگان این طایفه زمین‌های زیادی را وقف کردند.
فکری‌ها از دیگر طایفه‌های مهم تجریشی بودند، بیشتر اهل سواد و علم و دنبال آموزش و پرورش بودند.
طایفه صفری‌ها باغدار، الیاسی‌ها هم بیشتر باغدار و گله‌دار بودند. از پل رومی تا سر کوچه رضائیه املاک الیاسی‌ها و صفری‌ها بود.
صالحی‌ها از دیگر طایفه‌های ساکن در تجریش بودند که اغلب در حوزه امور دینی فعالیت داشتند.
طایفه ملکی‌ها صنف نانوایی‌های تجریش را عهده‌دار بودند. امامی، حسابی‌ها، عابدی و فرزانی، شفیعی، معمار منفرد، ذاکری، رمضانی، نادمی، جمشیدی، سمایی و صادقی هم از طایفه‌های تجریش هستند.»
