لئو چهاردهم، دویست و شصت و هفتمین پاپ کلیسای کاتولیک کیست؟
فرادید| رابرت فرانسیس پرووست، که اکنون با نام پاپ لئوی چهاردهم شناخته می‌شود، در تاریخ 8 می به عنوان دویست و شصت و هفتمین پاپ کلیسای کاتولیک انتخاب شد. این انتخاب، او را به اولین پاپ متولد ایالات متحده آمریکا تبدیل کرد. با وجود سال‌ها خدمت در کلیسا و مسئولیت‌های کلیدی در واتیکان، پرووست تا پیش از انتخابش به عنوان پاپ، چهره‌ای نسبتاً ناشناخته بود.
او نخستین پاپ آمریکایی است
به گزارش فرادید؛ اگرچه ۱۰ نفر از میان ۱۳۳ کاردینالی که در مجمع اخیر شرکت داشتند اهل ایالات متحده بودند، سال‌ها این تصور وجود داشت که یک آمریکایی نباید پاپ شود. دلیل اصلی این تردیدها، نگرانی از برداشت‌های سیاسی، فرهنگی و سکولار در صورت انتخاب رهبر دینی از یک ابرقدرت جهانی بود. اما این تابو عصر پنج‌شنبه شکسته شد.
از شیکاگو تا واتیکان
رابرت فرانسیس پرووست در ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۵ در شهر شیکاگو ایالت ایلینوی به دنیا آمد. پدرش، لوئیس ماریوس پرووست، کهنه‌سرباز نیروی دریایی آمریکا در جنگ جهانی دوم و مدیر یک نهاد آموزشی بود. مادرش، میلدرد مارتینز، کتابدار و فعال در امور کلیسایی، ریشه‌ی اسپانیایی داشت. او در کنار دو برادر خود، لوئیس مارتین و جان جوزف، در خانواده‌ای مذهبی و چندفرهنگی رشد کرد.
پرووست تحصیلات دانشگاهی‌اش را با رشته‌ی ریاضیات در دانشگاه ویلانوا آغاز کرد و در سال ۱۹۷۷ موفق به دریافت مدرک کارشناسی شد. پس از آن، مسیر تحصیلی‌اش به الهیات و حقوق کلیسا تغییر یافت. او ابتدا در اتحادیه الهیاتی کاتولیک شیکاگو به تحصیل در الهیات پرداخت و سپس برای ادامه تحصیل به رم رفت. در آنجا، از کالج پاپی سنت توماس آکویناس مدرک دکترای حقوق کلیسایی دریافت کرد.
او در سال ۱۹۷۷ به فرقه‌ی آگوستینی پیوست، در ۱۹۸۱ نذرهای دائمی خود را ادا کرد و در ۱۹ ژوئن ۱۹۸۲ در رم، به دست اسقف ژان جادوت به مقام کشیشی رسید. او به پنج زبان زنده‌ی دنیا؛ انگلیسی، اسپانیایی، ایتالیایی، فرانسوی و پرتغالی تسلط کامل دارد.
خدمت در پرو و فرقه‌ی آگوستینی
پرووست از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۸ و سپس دوباره در دهه‌ی ۲۰۱۰، بیش از دو دهه در کشور پرو خدمت کرد. او در حوزه‌ی علمیه‌ی تروخیو به تدریس حقوق کلیسایی، الهیات پدران کلیسا و اخلاق مسیحی پرداخت و در عین حال در دادگاه کلیسایی فعالیت داشت. همکاری او با کاریتاس پرو( نهاد خیریه کلیسای کاتولیک در این کشور ) نشان‌دهنده‌ی توجه جدی‌اش به امور اجتماعی بود.
او در نوامبر ۲۰۱۴ از سوی پاپ فرانسیس به‌عنوان اسقف چیکلایو منصوب شد و در ۱۲ دسامبر همان سال مراسم اسقفی او در کلیسای جامع سنت مری در چیکلایو برگزار شد. در این مدت، او شهروندی پرو را نیز دریافت کرد و به‌واسطه‌ی حضور فعال در جامعه و آشنایی با فرهنگ محلی، در میان مردم محبوبیت یافت؛ تا جایی که در شبکه‌های اجتماعی، نام او در کنار نوشیدنی اینکا کولا و غذای سنتی سویچه، به طنز مطرح می‌شد.
او در سال ۱۹۷۷ وارد نوویت فرقه‌ی آگوستینی شد و پس از سال‌ها خدمت، در سال ۲۰۰۱ به‌عنوان رئیس کل این فرقه انتخاب و در سال ۲۰۰۷ نیز مجدداً در این مقام ابقا شد؛ سمتی که تا سال ۲۰۱۳ بر عهده داشت. فرقه‌ی آگوستینی که ریشه‌اش به سال ۱۲۴۴ بازمی‌گردد، بر فقر، زندگی جمعی و همدلی تأکید دارد. پرووست نخستین پاپ تاریخ از این فرقه است. شعار اسقفی او، «In illo uno unum» به معنای «در مسیح یکی هستیم»، نشان‌دهنده‌ی پایبندی‌اش به وحدت کلیسای جهانی است.
او یک میانه‌رو است
رابرت فرانسیس پرووست، پس از سال‌ها خدمت در عرصه‌های مختلف کلیسای کاتولیک، در سال ۲۰۱۹ به عضویت دیکاستری روحانیت واتیکان منصوب شد و در سال ۲۰۲۰ به دیکاستری اسقف‌ها پیوست. در ۲۰۲۳، او به ریاست این نهاد رسید، مسئولیتی که در آن نقش کلیدی در انتخاب اسقف‌ها در سطح جهانی ایفا می‌کند. همچنین او ریاست کمیسیون پاپی امور آمریکای لاتین را بر عهده داشت و در ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳ به‌عنوان کاردینال منصوب شد.
انتخاب او به‌عنوان پاپ لئوی چهاردهم در ۸ می ۲۰۲۵، نقطه‌عطفی در تاریخ کلیسای کاتولیک به‌حساب می‌آید. انتخاب یک پاپ از ایالات متحده، به‌ویژه در زمان‌هایی که نگرانی‌های سیاسی و فرهنگی از انتخاب یک پاپ آمریکایی وجود داشت، به‌شدت تابوشکنی محسوب می‌شود.
لئو چهاردهم در عین حال که از مسیر اصلاحی پاپ فرانسیس حمایت می‌کند، توانایی میانجی‌گری بین اصلاح‌طلبان و محافظه‌کاران را دارد و در تلاش است تا توازن میان سنت و تغییرات را برقرار کند. همچنین، پاپ لئو، اولین پاپی بود که حساب کاربری فعال در شبکه اجتماعی ایکس داشت و به انتقاد از سیاستمداران محافظه‌کار آمریکایی پرداخته بود.
نام «لئو» در تاریخ پاپ‌ها، میراثی پرمحتوا و پربار دارد که از پاپ لئوی اول (۴۴۰ میلادی) آغاز شده است. لئوی اول، که به لئو بزرگ مشهور است، با تثبیت اقتدار پاپی و تأسیس اصول مهمی در کلیسای کاتولیک، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین پاپ‌ها شناخته می‌شود. بعدها، پاپ لئو نهم با تلاش‌هایش برای مقابله با شقاق کلیسای ارتدکس به شهرت رسید، در حالی که لئو دهم با سیاست‌های هنری و علاقه به فیل هانو (فیل مخصوصش) در تاریخ ثبت شد، اما همچنین الهام‌بخش آغاز اصلاحات پروتستانی بود. از سوی دیگر، لئو دوازدهم، پاپی محافظه‌کار و یهودستیز، سیاست‌هایی را علیه یهودیان در ایتالیا به‌اجرا درآورد که او را به یکی از چهره‌های بحث‌برانگیز تاریخ پاپی تبدیل کرد.
اما لئوی چهاردهم، با الهام از لئوی بزرگ و به‌عنوان اولین پاپ آمریکایی، به‌دنبال تعادل و میانه‌روی است. او بر حمایت از مهاجران، مسائل اجتماعی و اقتصادی، و همبستگی کلیسای کاتولیک در دنیای معاصر تأکید دارد.
