۷ باور نادرست درباره دوربین گوشی که دیگر خسته‌کننده شده‌اند
1
گوشی‌های ما به دستگاه‌هایی قدرتمند در زمینه عکاسی تبدیل شده‌اند. اما در مورد دوربین‌های گوشی، مقدار زیادی اطلاعات نادرست در فضاهای مختلف پخش شده است. وقت آن رسیده که واقعیت‌ها را روشن کنیم. از جنون مگاپیکسل گرفته تا توهم زوم و همکاری با برندهای مشهور دوربین، بیایید نگاهی بیندازیم به افسانه‌های خسته‌کننده‌ای که باید برای همیشه کنار گذاشته شوند. اگر آماده‌اید با افسانه‌ها خداحافظی کنید و واقعیت را درباره توانایی‌های عکاسی گوشی‌تان بدانید، ادامه مطلب را بخوانید.
۷. دوربین‌های بیشتر یعنی کیفیت بهتر؟
روند استفاده از چند دوربین در گوشی‌ها می‌تواند واقعاً مفید باشد، اما گاهی هم به یک بازی تبلیغاتی تبدیل می‌شود. برخی سازندگان برای جلب توجه کاربران، لنزهای اضافی مثل ماکرو یا حسگر عمق را به گوشی‌ها اضافه می‌کنند، درحالی‌که کاربرد این لنزها اغلب سطحی و عملکردشان در دستگاه‌های اقتصادی ناامیدکننده است. جالب‌تر اینکه بسیاری از عملکردهای این لنزها را می‌توان با لنز اصلی باکیفیت و نرم‌افزار خوب تکرار کرد.
مثلاً حسگر عمق برای ایجاد افکت بوکه در حالت پرتره طراحی شده، اما بسیاری از گوشی‌های جدید حتی با لنزهای کمتر، با کمک الگوریتم‌های پیشرفته، این افکت را عالی پیاده می‌کنند. داشتن یک لنز اصلی خوب، یک لنز اولتراواید کارآمد و یک تله‌فوتو با اجرای صحیح، اغلب بهتر از داشتن ۴ یا ۵ لنز با کیفیت پایین است. بیشترِ این لنزهای اضافی صرفاً برای زیبایی مشخصات فنی دستگاه در بروشورها هستند.
۶. مگاپیکسل بالاتر یعنی عکس بهتر؟
این یکی از شایع‌ترین سوءتفاهم‌ها در عکاسی دیجیتال، به‌ویژه در گوشی‌هاست. مگاپیکسل به تعداد پیکسل‌ها در یک تصویر اشاره دارد، اما بیشتر بودن تعداد پیکسل‌ها به‌تنهایی به معنی تصویر بهتر نیست. درواقع، اندازه حسگر تصویر نقش بسیار مهم‌تری در کیفیت عکس دارد. حسگر بزرگ‌تر می‌تواند پیکسل‌های بزرگ‌تری داشته باشد که نور بیشتری جذب می‌کنند. این یعنی دامنه دینامیکی بهتر، نویز کمتر و عملکرد قوی‌تر در نور کم.
در این روزها، عکاسی محاسباتی نقش کلیدی دارد. مثلاً یک گوشی با دوربین ۱۲ یا ۴۸ مگاپیکسلی و پردازش خوب، می‌تواند تصاویر بسیار بهتری نسبت به یک حسگر ۲۰۰ مگاپیکسلی با پردازش ضعیف تولید کند.
۵. همه ترجیح می‌دهند عکس‌ها طبیعی و دست‌نخورده باشند؟
زیبایی در چشم بیننده است. آنچه برای یک نفر تصویر طبیعی و واقعی به نظر می‌رسد، ممکن است برای دیگری کسل‌کننده باشد. بعضی‌ها ترجیح می‌دهند کنتراست و گرمای تصویرشان بیشتر باشد تا قبل از انتشار نیازی به ویرایش نداشته باشند. مثلاً برخی عکس‌های گرفته‌شده با گوشی پیکسل را بی‌روح می‌دانند، در حالی‌که بسیاری افراد از رنگ‌های زنده و پرنور استقبال می‌کنند چون در شبکه‌های اجتماعی بیشتر به چشم می‌آیند.
۴. زوم بیشتر یعنی دوربین بهتر؟
عباراتی مانند «زوم فضایی ۱۰۰ برابری» که پشت گوشی‌ها نوشته می‌شود وسوسه‌برانگیزند. اما بیشتر این زوم‌ها دیجیتالی هستند، نه اپتیکال. یعنی تصویر ثبت‌شده برش داده می‌شود و پیکسل‌های باقی‌مانده به طور دیجیتالی بزرگ‌نمایی می‌شوند. این فرایند کیفیت را پایین می‌آورد و نتیجه معمولاً تار و بی‌جزئیات است.
برخی سازندگان مانند سامسونگ از این ارقام بزرگ برای بازاریابی استفاده می‌کنند. عددهایی مثل ۱۰۰x یا ۲۰۰x جذاب‌اند، اما استفاده واقعی از این زوم‌ها بسیار محدود است. فریب این اعداد اغراق‌آمیز را نخورید.
۳. برای گرفتن عکس خوب باید دستی تنظیمات را تغییر دهید؟
زمانی بود که برای گرفتن عکس مناسب، باید تنظیمات را به‌صورت دستی تغییر می‌دادید. اما امروز گوشی‌های هوشمند دارای پردازنده‌ها و الگوریتم‌های پیچیده‌ای هستند که صحنه را آنالیز کرده و تنظیمات را خودکار بهینه می‌کنند. اپ‌های دوربین پیش‌فرض گوشی‌ها بسیار پیشرفته هستند و نیازی به استفاده از اپ‌های جانبی ندارید.
برای اکثر کاربران عادی که عکس‌ها را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند یا فقط روی صفحه گوشی می‌بینند، حالت خودکار بیش از حد انتظار خوب عمل می‌کند.
۲. حالت شب فقط در تاریکی مطلق کاربرد دارد؟
این تصور که حالت شب فقط در تاریکی مطلق مفید است، نادرست است. در واقع حالت شب بهترین عملکرد را در نور کم اما نه کاملاً تاریک دارد. مثلاً در رستوران‌های کم‌نور، هنگام غروب یا در فضاهای داخلی با نور ضعیف، حالت شب می‌تواند تفاوت چشمگیری ایجاد کند. این حالت، سایه‌ها را روشن‌تر، نویز را کمتر و جزئیات را واضح‌تر می‌کند. پس دفعه بعد که در محیطی کم‌نور قرار گرفتید، حالت شب را فعال کنید.
۱. همکاری با برندهای مشهور دوربین یعنی عکس‌های بهتر؟
بعضی‌ها فکر می‌کنند همکاری با برندهایی مثل Leica، Hasselblad یا ZEISS حتماً کیفیت دوربین گوشی را بالا می‌برد. این تصور همیشه درست نیست. کیفیت نهایی دوربین بسته به عمق این همکاری دارد. مثلاً در همکاری شیائومی با Leica، این برند در طراحی لنز، تنظیم رنگ و رابط کاربری نقش فعالی دارد. اما همکاری OnePlus با Hasselblad بیشتر در زمینه کالیبره کردن رنگ و ارائه یک حالت Pro خاص بود. صرف اینکه یک برند معروف پشت نام دوربین باشد، تضمینی برای کیفیت بالا نیست. بهتر است به بررسی‌های واقعی و نمونه عکس‌ها توجه کنید، نه فقط به برند درج‌شده کنار لنز.
افسانه‌های دوربین گوشی برملا شدند
وقتی می‌خواهید گوشی بخرید، به مشخصات ظاهری و اعداد چشمگیر اعتماد نکنید. در عوض، اصول پایه عکاسی و نحوه عملکرد سیستم دوربین گوشی را بشناسید. واژه‌های بازاری و اعداد بزرگ اغواگرند، اما آنچه مهم‌تر است، کیفیت واقعی عکس‌ها در شرایط مختلف و سبک عکاسی خود شماست. حالا که با این افسانه‌ها آشنا شدید، می‌توانید با خیال راحت به سراغ اپ‌های ویرایش تصویر بروید و عکاسی خود را به سطح بالاتری برسانید.
منبع androidpolice
