آیا زمان هنگام ورزش کردن کند می‌شود؟
ارسال شده توسط: علیرضا نوریان 07 خرداد 1404 ساعت 15:27
آیا شما درک متفاوتی از گذر زمان هنگام ورزش کردن دارید؟ آیا زمان واقعاً در هنگام ورزش کند می‌گذرد؟ پاسخ این سوالات را در ادامه خواهید گرفت.
زمان می‌تواند در لحظات خوشی به سرعت باد بگذرد، اما در شرایط سخت، گویی با سرعتی حلزونی به پیش می‌رود. برای بسیاری از افراد هنگام ورزش، گذر زمان به کندی صورت می‌گیرد. در حین دویدن روی تردمیل یا انجام هر ست وزنه، پیوسته به ساعت نگاه می‌کنید و متوجه می‌شوید نیم ساعت تلاش شما در واقع فقط 10 دقیقه بوده است. حال سوال اینجاست ;I آیا واقعاً درک افراد از زمان حین ورزش با سایر اوقات متفاوت است؟ و اگر چنین است، دلیل آن چیست؟
درک ما از زمان هنگام ورزش کردن چگونه است؟
بر اساس مطالعه‌ای که در مجله Brain and Behavior منتشر شده، افراد زمان را هنگام ورزش کردن، چه به تنهایی و چه در رقابت با دیگران، کندتر احساس می‌کنند. پژوهش‌های پیشین حاکی از آن بود که ورزش می‌تواند درک ما از زمان را تغییر داده و موجب احساس کندی گذر زمان شود. اما در آن مطالعات مشخص نبود که آیا وجود یک رقیب می‌تواند با ایجاد حواس‌پرتی، ناراحتی ناشی از ورزش را کاهش داده و باعث شود زمان سریع‌تر بگذرد. بنابراین، محققان به دنبال آزمایش این موضوع بودند که آیا رقابت با حریف می‌تواند توجه را از احساسات درونی منحرف کرده و در نتیجه، درک ما از زمان را تسریع کند.
محققان 33 فرد بزرگسال شامل 16 زن و 17 مرد را انتخاب کردند تا سه آزمایش جداگانه دوچرخه‌سواری به مسافت 4 کیلومتر را در یک محیط مجازی انجام دهند. یکی از این آزمایش‌ها به صورت انفرادی بود، در حالی که در دو آزمایش دیگر دوچرخه‌سواری با یک فرد مجازی انجام شد: یک بار به عنوان یار غیررقابتی و یک بار به عنوان رقیب.
پژوهشگران از شرکت‌کنندگان خواستند تا قبل از آزمایش و همچنین در حین آن و پس از اتمامش، میزان سختی تمرین خود را در مقیاسی از 0 تا 10 ارزیابی کرده و تخمین بزنند که چه زمانی 30 ثانیه سپری شده است. در همین حال، پژوهشگران با استفاده از یک کرنومتر، زمان واقعی را اندازه‌گیری می‌کردند.
اشتاین منتینگ یکی از نویسندگان این مطالعه و پژوهشگر دانشگاه اولستر می‌گوید:
در حین ورزش کردن، شرکت‌کنندگان در 28.0 ثانیه گفتند «توقف». در مقابل، قبل و بعد از ورزش، آنها به ترتیب در 31.4 و 31.6 ثانیه ساعت را متوقف کردند. این نتایج ما را به این نتیجه رساند که زمان در طول ورزش، در مقایسه با زمان استراحت، کندتر درک می‌شود. این پدیده در تمامی آزمایش‌ها، چه در حالت انفرادی و چه رقابتی، مشاهده شد.
اگرچه رقبای مجازی تأثیری بر درک زمان نداشتند، اما باعث شدند شرکت‌کنندگان سریع‌تر رکاب بزنند. هنگامی که به شرکت‌کنندگان گفته شد در یک مسابقه با رقیبی روی صفحه رقابت کنند و تلاش برای پیروزی داشته باشند، به طور میانگین در 459 ثانیه مسیر را به پایان رساندند. این زمان، سریع‌تر از زمانی بود که همان شخص را روی صفحه می‌دیدند اما فقط به آنها گفته شده بود تا جایی که می‌توانند سریع بروند (حدود 467 ثانیه)، یا زمانی که به تنهایی ورزش می‌کردند (حدود 470 ثانیه).
بیشتر بخوانید
برای ورزشکاران، احساس تحریف‌شده از زمان در طول تلاش شدید می‌تواند موجب کند شدن آنها شود و به طور بالقوه عملکرد را محدود کند. مدیریت نحوه درک زمان می‌تواند عامل کلیدی در حفظ سرعت باشد. اما اگر یافته‌های این مطالعه قابل تعمیم باشند، پیامدهای آن فراتر از ورزش‌های حرفه‌ای است. این موضوع می‌تواند برای هر کسی که ورزش می‌کند مفید باشد، زیرا ما اغلب هنگام فشار فیزیکی بر خود، میزان زمان سپری شده را اشتباه قضاوت می‌کنیم.
چرا زمان کند می‌شود؟
پژوهشگران حدس می‌زنند که توجه می‌تواند عامل اصلی این پدیده باشد. آنها اظهار داشتند که در حین ورزش شدید، افراد وارد یک حالت ذهنی فوق‌هوشیار می‌شوند و در نتیجه، نسبت به ناراحتی‌های فیزیکی آگاه‌تر می‌شوند. این افزایش آگاهی ممکن است تعداد احساساتی را که در مدت زمان کوتاهی تجربه می‌کنند، بیشتر کند و باعث شود زمان طولانی‌تر از آنچه واقعاً هست به نظر برسد.
با این حال، برخی محققان معتقدند که درک ما از زمان، بسته به نوع انگیزه‌ای که در طول یک فعالیت خاص حس می‌کنیم، می‌تواند تند یا کند شود. وقتی افراد تحت تأثیر انگیزه‌های مثبت قرار می‌گیرند، زمان تمایل به پرواز دارد. اما هنگامی که آنها انگیزه اجتناب یا تمایل به فرار از چیزی ناخوشایند را تجربه می‌کنند، زمان به کندی می‌گذرد.
بنابراین در یک حالت ناخوشایند ورزشی، زمان می‌تواند کند شود. این در واقع، روش مغز ما برای بازداشتن ما از ادامه کاری است که از نظر فیزیکی غیرقابل تحمل است. این تصور که زمان کند می‌شود، نشان می‌دهد که یک برنامه ورزشی باعث ایجاد ترس و وحشت شده است. بر این اساس، محققان توصیه می‌کنند که سرعت مناسبی برای ورزش پیدا کنید که پایدار باشد و باعث اجتناب بیش از حد نشود. شما نمی‌خواهید از ورزش متنفر باشید.
