افشای تصاویر واقعی از یوفوهای ثبت‌شده توسط زیردریایی آمریکایی در سال ۱۹۷۱
ارسال شده توسط: عرفان باستانی 07 خرداد 1404 ساعت 20:15
تصاویر یوفو نیروی دریایی آمریکا که توسط یک زیردریایی نظامی در سال ۱۹۷۱ ثبت شده‌اند، پس از سال‌ها محرمانه‌بودن، اکنون در کانون توجه رسانه‌ها و علاقه‌مندان به حیات فرازمینی قرار گرفته‌اند.
در مارس ۱۹۷۱، زیردریایی اتمی USS Trepang (SSN-674) در جریان یک مأموریت علمی و شناسایی در آب‌های قطب شمال، با اشیایی پرنده و ناشناخته روبه‌رو شد. مجموعه‌ای از عکس‌های سیاه‌وسفید که توسط افسر ارشد زیردریایی از طریق پریسکوپ گرفته شده‌اند، سال‌ها در آرشیوهای محرمانه نگهداری می‌شدند و حالا با انتشار عمومی این تصاویر، بحث‌ها پیرامون اصالت و ماهیت آن‌ها بار دیگر بالا گرفته است.
روایت تصویری از یک مواجهه اسرارآمیز
در این مجموعه، ۸ تصویر مجزا از اشیاء پرنده با اشکال متفاوت به‌چشم می‌خورد؛ برخی به‌شکل سیگار، برخی دیگر شبیه به دیسک‌های کلاسیک و برخی کاملاً نامتعارف هستند. زاویه و وضوح تصاویر نشان می‌دهد که این اشیاء در ارتفاعات مختلف، گاهی در حال معلق‌ماندن و گاهی در حال حرکت سریع ثبت شده‌اند.
افسر مسئول عکاسی، ستوان جان کلیکا، این عکس‌ها را از طریق پریسکوپ زیردریایی ثبت کرده است. موقعیت جغرافیایی وقوع این اتفاق نیز در حوالی مجمع‌الجزایر اسوالبارد نروژ ذکر شده است؛ منطقه‌ای که پیش‌تر نیز محل گزارش‌های متعددی از پدیده‌های ناشناس بوده است.
از دست ندهید:
گمانه‌زنی‌ها و واکنش‌های رسمی و غیررسمی
انتشار این تصاویر بلافاصله با موجی از تحلیل‌ها و تفسیرهای ضد و نقیض همراه شد. برخی تحلیلگران معتقدند که اشیاء دیده‌شده احتمالاً نمونه‌هایی از پروژه‌های محرمانه نظامی آمریکا یا شوروی سابق بوده‌اند؛ پروژه‌هایی که هنوز هم اسناد آن‌ها منتشر نشده‌اند. در مقابل، پژوهشگران مستقل یوفولوژی این تصاویر را یکی از «معتبرترین» شواهد تصویری از یوفوها می‌دانند.
با این حال، هیچ نهاد نظامی یا رسمی آمریکا تاکنون صحت این تصاویر یا وجود شیء پرنده ناشناس در آن زمان و مکان خاص را تأیید نکرده است. حتی برخی رسانه‌ها مدعی‌اند که امکان دارد این عکس‌ها بخشی از یک آزمایش مخفی روانی یا تبلیغاتی در دوره جنگ سرد بوده باشد.
ارزش مستنداتی و پرسش‌های بی‌پاسخ
صرف‌نظر از اصالت قطعی این تصاویر، یک نکته روشن است: این تصاویر بار دیگر اهمیت مستندسازی دقیق، تحلیل علمی، و شفاف‌سازی از سوی نهادهای مسئول را یادآور می‌شوند. با وجود پیشرفت فناوری در ردیابی و تصویربرداری، همچنان بسیاری از پدیده‌های پروازی ناشناس در هاله‌ای از ابهام باقی مانده‌اند.
این موضوع بار دیگر نشان می‌دهد که فاصله میان علم و تخیل، گاهی تنها یک تصویر مبهم اما تأثیرگذار است.
