تصاویر؛ قدرتمندترین بمب‌افکن‌های جهان در سال 2025
فرادید| در سال ۲۰۲۵، بمب‌افکن‌ها همچنان مهم‌ترین ارکان هوایی راهبردی بسیاری از کشورها را تشکیل می‌دهند؛ این هواپیماها علاوه بر آن که باید مسافت‌های طولانی را طی کنند، باید از پیچیده‌ترین سامانه‌های پدافندی نیز عبور کرده و با دقتی بالا اهداف را منهدم کنند.
1. نورثروپ گرومن بی-۲ اسپیریت (Northrop Grumman B-2 Spirit)
به گزارش فرادید؛ B-2 Spirit، بمب‌افکن استراتژیک رادارگریز آمریکا، یکی از پیشرفته‌ترین و گران‌ترین جنگ‌افزارهای تاریخ است که با طراحی «بال پرنده» و فناوری پنهان‌کارانه‌اش، قادر است از میان متراکم‌ترین سامانه‌های دفاع هوایی عبور کند، بی‌آن‌که شناسایی شود. این هواپیما توان حمل ۸۰ بمب هدایت‌شونده JDAM یا ۱۶ بمب هسته‌ای B83 را دارد و با بردی بیش از ۱۱.۰۰۰ کیلومتر (قابل افزایش با سوخت‌گیری هوایی)، می‌تواند به هر نقطه‌ای از جهان برسد.
پروژه B-2 ابتدا برای ساخت ۱۳۲ فروند طراحی شده بود اما به‌دلیل هزینه‌های فوق‌العاده بالا، تنها ۲۱ فروند ساخته شد که از این میان، ۱۹ فروند تا سال ۲۰۲۵ در خدمت نیروی هوایی ایالات متحده باقی مانده‌اند. از اولین مأموریت عملیاتی در جنگ کوزوو در سال ۱۹۹۹ تا حضور در عراق، افغانستان و لیبی، B-2 نقشی کلیدی در عملیات‌های راهبردی و محرمانه ایفا کرده و قرار است تا سال ۲۰۳۲، پیش از جایگزینی با B-21 Raider، همچنان در خدمت باقی بماند.
2. توپولف تو-۱۶۰ (Tupolev Tu-160 Blackjack)
توپولف تو-۱۶۰ که با نام “Blackjack” شناخته می‌شود، بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین بمب‌افکن عملیاتی جهان است که به‌ویژه برای حمل حملات استراتژیک طراحی شده است. این بمب‌افکن قادر به حمل ۴۵ تن تسلیحات شامل موشک‌های کروز هسته‌ای یا متعارف است و با برد ۱۲.۳۰۰ کیلومتر بدون نیاز به سوخت‌گیری، یکی از دوربردترین جنگ‌افزارها محسوب می‌شود.
با سرعت ۲.۲ ماخ، Tu-160 به‌طور خاص برای بمباران اهداف استراتژیک در دل خاک آمریکا طراحی شد و در دوران جنگ سرد از آن به‌عنوان ابزاری برای بازدارندگی استفاده می‌شد. این بمب‌افکن توانایی حمل موشک‌های کروز پیشرفته مانند Kh-101 و Kh-102 را دارد. تا سال ۲۰۲۵، ۱۶ فروند Tu-160 در خدمت نیروهای هوایی روسیه قرار دارند و ارتقاء آن‌ها تحت برنامه Tu-160M با بهروزرسانیهای جدید در رادار و تسلیحات، این هواپیما را در خط مقدم قرار داده است. کاربرد اصلی این بمب‌افکن، انجام ماموریت‌های دوربرد و حفظ بازدارندگی استراتژیک است.
3. راکول بی-۱ لنسر(Rockwell B-1B Lancer)
این بمب‌افکن (با لقب «بون» از کلمه «B-One») یک بمب‌افکن استراتژیک با بال‌های متغیر است که در خدمت نیروی هوایی ایالات متحده قرار دارد. این هواپیما ترکیبی از سرعت مافوق صوت و قابلیت‌های حمل تسلیحات سنگین را ارائه می‌دهد و می‌تواند تا ۳۴ تن تسلیحات (هسته‌ای یا متعارف) را حمل کند. B-1 لانسر با برد حدود ۱۲,۰۰۰ کیلومتر و سرعت ۱.۲ ماخ در ارتفاع بالا و ۰.۹۲ ماخ در ارتفاع پایین، به یکی از ابزارهای مهم در حملات دقیق و پشتیبانی از عملیات زمینی تبدیل شده است.
این بمب‌افکن از دهه ۱۹۸۰ در خدمت بوده و در عملیات‌های مختلفی از جمله در خاورمیانه نقش برجسته‌ای داشته است. با توجه به قابلیت‌های ویژه‌اش، از جمله توانایی پرواز در ارتفاع پایین و حمل تسلیحات متعدد، همچنان یکی از بمب‌افکن‌های حیاتی برای نیروی هوایی آمریکا به شمار می‌آید و تا سال ۲۰۳۰ در خدمت خواهد ماند.
4. بوئینگ بی-۵۲ اچ استراتوفورترس (Boeing B-52H Stratofortress)
بوئینگ بی-۵۲ اچ استراتوفورترس یک بمب‌افکن استراتژیک قدیمی است که به‌طور مداوم با فناوری‌های به‌روز شده هنوز یکی از ارکان اصلی نیروی هوایی ایالات متحده به شمار می‌رود. این بمب‌افکن با قابلیت حمل ۳۲ تن تسلیحات، از جمله موشک‌های کروز و بمب‌های هدایت‌شونده، در تمام دوران فعالیت خود نقش‌های متعددی در عملیات‌های نظامی ایفا کرده است.
B-52H قادر به پرواز با برد ۱۴,۰۸۰ کیلومتر است و با استفاده از سوخت‌گیری هوایی، می‌تواند به‌طور نامحدود در میدان جنگ حضور داشته باشد. از ویژگی‌های برجسته این بمب‌افکن، بهروزرسانیهای مداوم در سیستم‌های راداری، موتورهای Rolls-Royce F130 و تسلیحات پیشرفته آن است که همچنان این هواپیما را به یک ابزار موثر در حملات استراتژیک و پشتیبانی از نیروهای زمینی تبدیل کرده است. پس از بیش از ۶۰ سال خدمت، B-52H همچنان در خدمت است و به‌طور پیش‌بینی‌شده تا سال ۲۰۵۰ فعال خواهد ماند.
5. شیان اچ-۶ کا (Xian H-6K)
شیان اچ-۶ کا نسخه‌ای کاملاً مدرن‌سازی‌شده از بمب‌افکن‌های قدیمی H-6 چین است که ریشه در توپولف Tu-16 شوروی دارد، اما با طراحی جدید، سیستم‌های اویونیک دیجیتال، رادار پیشرفته و توانایی حمل موشک‌های کروز دوربرد CJ-20، به یک بمب‌افکن استراتژیک قرن بیست‌و‌یکمی تبدیل شده است.
بدنه‌ی سبک‌تر از جنس کامپوزیت، موتورهای کارآمدتر Saturn D-30KP-2، و حذف بمب‌افکن سنتی به نفع سوخت بیشتر و پایگاه‌های موشکی، به H-6K بردی حدود ۶۰۰۰ کیلومتر و توانایی اجرای عملیات علیه اهداف در سراسر شرق آسیا، از جمله پایگاه آمریکایی گوام، داده‌اند. H-6K در ۲۰۲۵ همچنان در حال خدمت فعال است و نقشی حیاتی در راهبرد بازدارندگی چین در برابر حضور نظامی آمریکا در منطقه دارد.
