زندگی ابدی بدون بدن انسان در دنیای شبیه سازی شده؛ از توهم تا واقعیت
ارسال شده توسط: امیرحسین کریم نژاد 11 خرداد 1404 ساعت 16:17
آیا امکان دارد انسان مغز خود را کامل روی یک کامپیوتر قدرتمند آپلود کرده و زندگی ابدی پیدا کند. زندگی انسان بدون بدن فیزیکی در دنیای شبیه سازی چگونه خواهد بود و با چه چالش‌هایی مواجه می‌شود؟
ایده آپلود کردن مغز انسان روی یک کامپیوتر هم می‌تواند هیجان‌انگیز و هم تا حدی ترسناک باشد. به این صورت که تمامی داده‌ها و آگاهی شما به کامپیوتر انتقال یافته و همچنان درک محیطی دارید. تمام خاطرات شما دست نخورده باقی می‌مانند و همان احساس زندگی پیشین خود را خواهید داشت. با این تفاوت که دیگر از بدن فیزیکی خبری نیست. در واقع شما می‌توانید برای همیشه مرگ را دور بزنید. آیا زندگی ابدی انسان در دنیای شبیه سازی از نظر علمی امکان‌پذیر است؟
محقق شدن رویایی به‌نام زندگی ابدی انسان در شبیه سازی
در حال حاضر بشر یک تمدن ۰.۷ در مقیاس کارداشف محسوب می‌شود. هرچند اگر بتوانید به پیشرفت خود ادامه دهیم، روزی انسان قادر خواهد بود آگاهی و هوشیاری خود را به انرژی یا فوتون منتقل کند. آنجاست که دیگر تمامی محدودیت‌ها از بین می‌روند. البته ما فعلا راه بسیار زیادی برای رسیدن به آن مرحله داریم. در نتیجه به یک ایده واقع‌گرایانه‌تر می‌پردازیم. زمانی که کل داده‌ها و آگاهی مغز انسان در یک کامپیوتر آپلود شده و شما در دنیای دیجیتال زندگی می‌کنید.
در چنین دنیایی شما می‌توانید تمامی کارهای جهان واقعی مثلا خوردن، رانندگی و ورزش کردن را انجام دهید. شما همچنین قادر خواهید بود سراغ کارهای غیرممکنی مثل گذر از دیوار، پرواز مثل یک پرنده یا سفر به دیگر سیاره‌ها بروید. تنها محدودیت به توانایی علم در شبیه سازی واقع‌گرایانه مربوط می‌شود.
انسان هنوز سوالات بسیار زیادی در رابطه با ماهیت مغز دارد. پس چطور می‌توان با آپلود مغز امکان زندگی ابدی انسان در شبیه سازی را فراهم کرد؟ با نگاهی به گذشته متوجه می‌شوید که انسان‌ها رکورد خوبی از نظر تبدیل احتمالات علمی به واقعیت داشته‌اند. سخت و پیچیده بودن یک مفهوم به‌معنی عملی نبودن آن نیست.
زمانی سفر به ماه نیز همچون رویایی باورنکردنی به‌نظر می‌رسید، اما اکنون از ساخت نیروگاه هسته‌ای در ماه صحبت می‌کنیم. شاید هم روزی وارد جهان آینه‌ای با زمان معکوس بشویم.
زندگی در یک لپ‌تاپ
مغز معمولا به‌عنوان پیچیده‌ترین ساختار جهان هستی شناخته می‌شود. در نتیجه بازسازی دقیق این پیچیدگی برای دانشمندان کاری طاقت‌فرسا خواهد بود. همچنین مغز آپلود شده انسان در دنیای شبیه سازی باید همان ورودی‌های همیشگی را دریافت کند. به‌بیان دیگر جهان بیرونی باید برای مغز در دسترس باشد. مغز باید در شبیه سازی تمامی حواس را داشته باشد و بتواند حتی حرکت کردن، پلک زدن، ضربان قلب و هزاران مورد دیگر را حس کند.
آیا واقعا چنین چیزی ضرورت دارد؟ آیا نمی‌توان آگاهی انسان را درون یک حباب ذهنی در یک کامپیوتر قرار دارد؟ اگر حواس را از مغز بگیرید، گویی وارد یک تاریکی بی‌انتها و سکوت ابدی شده‌اید. چنین ایده‌ای همچون یک عذاب بی‌پایان می‌ماند.
بیشتر بخوانید
دانشمندان باید در گام اول با دقت بسیار زیاد تمامی حواس انسان را شبیه سازی کنند. حتی کوچکترین اشتباه نیز می‌تواند به مشکلات روانی جدی منجر شود. در حال حاضر پژوهشگران نه قدرت پردازشی لازم برای اینکار را دارند و نه از دانش کافی برای فراهم کردن شرایط زندگی انسان در شبیه سازی برخوردار هستند.
اسکن فوق‌العاده گسترده مغز
برای آپلود موفق ذهن انسان و زندگی در شبیه سازی به یک نقشه سه‌بعدی کامل از ساختار مغز نیاز داریم. در واقع یک دستگاه MRI بسیار پیشرفته باید تمامی جزئیات ممکن را ثبت کند. در حال حاضر ما در ابتدای مسیر نقشه‌برداری از مغز هستیم. به همین خاطر تنها می‌توانیم نقشه کاملی از مغز مگس و نقش بخش کوچکی از مغز موش را تهیه کنیم.
تا چند دهه دیگر انسان قادر خواهد بود نقشه کاملی از مغز خود نیز تهیه کند. با وجود این، ثبت جزئیات ۸۶ میلیارد نورون و ترلیون‌ها ارتباط بین آنها برای تحقق رویا کافی نیست. شما نمی‌توانید با آپلود کردن این حجم داده در یک کامپیوتر زندگی ابدی انسان در شبیه سازی را آغاز کنید. چراکه هر نورون به‌صورت مرتب در حال تغییر دادن کارکردهای خود است. شما باید برای این هم مدل‌سازی کنید.
ما هنوز نمی‌دانیم که پژوهشگران باید تا چه حدی عمیق شوند. آیا شبیه سازی تا سطح مولکولی کافی است؟
زمان عملی شدن زندگی انسان در شبیه سازی
آگاهی پیدا کردن از نحوه پردازش داده‌ها در مغز می‌تواند همچون یک راه میانبر برای ما عمل کند. در این حالت پژوهشگران فقط بخش‌های اساسی و ضروری مغز را شبیه سازی خواهند کرد و نیاز نیست تمامی جزئیات بیولوژیک فراهم گردند.
ساخت یک ماشین در کدام حالت راحت‌تر است؛ زمانی که از نحوه کار آن اطلاع دارید و زمانی که می‌خواهید با اسکن و کپی کردن تمامی بخش‌های آن از نحوه کارکرد قسمت‌های داخلی آگاهی پیدا کنید؟ ما همچنین باید متوجه شویم که مغز چطور می‌تواند افکار را ایجاد کند. چطور مجموعه‌ای از هزاران میلیون نورون کنار هم می‌آیند و پردازش‌هایی را انجام می‌دهند که سبب می‌شود حس زنده بودن داشته باشید.
برخی پژوهش‌ها در اخبار علمی جایگزینی نورون‌های واقعی با نمونه‌های مصنوعی را پیشنهاد کرده‌اند. اینکار سبب می‌شود ایده زندگی انسان در شبیه سازی راحت‌تر به واقعیت بدل شود. مشکل اینجاست که ما حتی توانایی جایگزینی یک نورون واقعی با نورون مصنوعی را هم نداریم. هرچند نکته مثبت ماجرا اینجاست که این روزها علم با سرعت بسیار زیادی در حال پیشرفت است.
قدرت پردازشی رایانه‌ها و هوش مصنوعی در دهه‌های آینده نیز چند برابر تقویت خواهند شد. همچنین میلیاردرهای زیادی مشتاق هستند در پروژه آپلود مغز انسان در کامپیوتر و زندگی ابدی در شبیه سازی شرکت کنند. برخی دانشمندان بسیار خوش‌بین هستند و فکر می‌کنند چنین چیزی تا ۲۰ سال دیگر به واقعیت تبدیل می‌شود. در بدبینانه‌ترین حالت ممکن نیز آپلود مغز 150 تا 200 سال دیگر انجام می‌شود. در نتیجه می‌توان گفت که احتمالا اولین انسان ابدی در دوران حیات ما متولد خواهد شد.
