گرفتن این عکس شگفت انگیز از کهکشان آندرومدا بیش از ۱۰ سال زمان برده است
این شما و این عکس پانوراما ۴۰۰ مگاپیکسلی و شگفت‌انگیزی که ۱۰ سال طول کشیده تا تلسکوپ فضایی هابل بتواند از کهکشان آندرومدا ثبت کند!
آیا می‌توانید عکسی با بیش از ۴۰۰ میلیون پیکسل را حتی تصور کنید؟ این پانورامای عظیم از کهکشان آندرومدا که در فاصله ۲.۵ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد، بزرگترین عکسی است که تاکنون با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است. این پروژه که بیش از یک دهه به طول انجامید، شامل بیش از ۶۰۰ تصویر از هابل است و ۲۰۰ میلیون ستاره از کهکشان آندرومدا (که تخمین زده می‌شود دارای یک تریلیون ستاره باشد) را به تصویر کشیده است.
عکس پانورامای کهکشان آندرومدا از ۲.۵ میلیارد پیکسل تشکیل شده است!
این پانورامای عظیم با ابعاد ۴۲,۲۰۰ در ۹,۸۷۰ پیکسل، بزرگترین موزاییک تصویری است که تاکنون با استفاده از مشاهدات تلسکوپ فضایی هابل ساخته شده است. جزئیات موجود در این موزاییک که در ۲.۵ میلیارد پیکسل گسترده شده، به دانشمندان کمک می‌کند تا اطلاعات بیشتری درباره تاریخچه آندرومدا از جمله ادغام‌های گذشته آن با کهکشان‌های کوچک‌تر را به دست آورند.
سایز کامل عکس پانورامای کهکشان آندرومدا (با حجم ۲۰۳ مگابایت) را در سایت ناسا ببینید
آندرومدا همچنان بینش‌های حیاتی در مورد کهکشان راه شیری ارائه می‌دهد. ناسا توضیح می‌دهد:
بدون آندرومدا به‌عنوان نماینده‌ای از کهکشان‌های مارپیچی در جهان هستی، اخترشناسان بسیار کمتر درباره ساختار و تکامل کهکشان راه شیری خود می‌دانستند. زیرا ما درون کهکشان راه شیری قرار داریم. این مانند تلاش برای درک طرح‌بندی شهر نیویورک با ایستادن در وسط پارک مرکزی است.
بن ویلیامز، محقق اصلی این پروژه از دانشگاه واشنگتن، می‌گوید که با استفاده از هابل، می‌توانیم به جزئیات بسیار زیادی از آنچه در مقیاس کلی در سراسر دیسک کهکشان در حال رخ دادن است، دست پیدا کنیم. شما نمی‌توانید این کار را با هیچ کهکشان بزرگ دیگری انجام دهید.
تلسکوپ هابل هنوز هم برای اکتشافات فضایی عالی است
در حالی که تلسکوپ فضایی جیمز وب جدید مقداری از شکوه و عظمت افسانه‌ای هابل را به سرقت برده است؛ اما این تلسکوپ فضایی همچنان برای اخترشناسی و فیزیک حیاتی است. هابل می‌تواند عکس‌های واضحی بگیرد که بیش از ۶۰۰ مورد از آن‌ها در این موزاییک جدید استفاده شده است.
از آنجایی که آندرومدا بسیار بزرگ و نسبتا به زمین نزدیک است (اگرچه هنوز ۲.۵ میلیون سال نوری فاصله دارد)، ناسا کار عکاسی از آندرومدا را بسیار دشوار توصیف می‌کند.
ناسا توضیح می‌دهد، این کهکشان هدف بسیار بزرگ‌تری در آسمان نسبت به کهکشان‌هایی است که هابل معمولا رصد می‌کند و اغلب میلیاردها سال نوری فاصله دارند. موزاییک کامل تحت دو برنامه هابل انجام شد. در مجموع، بیش از ۱۰۰۰ مدار هابل در طول بیش از یک دهه برای این پروژه صرف شد.
ثبت این پانورامای گسترده با برنامه PHAT و از حدود ۱۰ سال پیش آغاز شد. دوربین پیشرفته نقشه‌برداری هابل و دوربین میدان دید وسیع ۳ آن، عکس‌هایی با طول موج نزدیک به فرابنفش، مرئی و نزدیک به مادون قرمز از نیمه شمالی آندرومدا را ثبت کردند.
سپس برنامه PHAST اجرا شد و حدود ۱۰۰ میلیون ستاره از نیمه جنوبی آندرومدا را به آن اضافه کرد. برنامه‌های ترکیبی کل دیسک آندرومدا را پوشش می‌دهند که تقریبا لبه به لبه دیده می‌شود و با زاویه ۷۷ درجه نسبت به دید زمین از کهکشان کج شده است.
به‌گفته دانیل وایز از دانشگاه کالیفرنیا، آندرومدا یک خرابه است. او معتقد است که این کهکشان در رویدادی قرار گرفته است که باعث شده تا تعداد زیادی ستاره تشکیل دهد و سپس متوقف شود. این احتمالا به دلیل برخورد با کهکشان دیگری در همسایگی آن بوده است.
به اندازه درخشان و دقیق بودن مجموعه داده‌های هابل از آندرومدا، تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومان آینده‌ای حتی امیدوارکننده‌تر را نوید می‌دهد. رومان اساسا نسخه‌ای با زاویه دید گسترده از هابل است و می‌تواند معادل ۱۰۰ عکس با وضوح بالا از هابل را در یک عکس ثبت کند. داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط رومان و تصاویر جمع‌آوری‌شده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب، مکمل کمک‌های قابل توجه هابل خواهند بود.
در گجت نیوز بخوانید:
