خاطرات تلخ کودکی، حتی به اسپرم های شما هم رحم نمی‌کنند
تحقیقات جدید نشان می‌دهد استرس کودکی می‌تواند اثرات اپی‌ژنتیکی بر اسپرم مردان بگذارد و به نسل بعدی منتقل شود. آیا خاطرات تلخ کودکی روی سلامت فرزندان تأثیر می‌گذارند؟
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که استرس و تجربیات تلخ دوران کودکی می‌توانند اثرات ماندگاری روی اسپرم مردان داشته باشند و حتی ممکن است این اثرات به نسل بعدی منتقل شوند. این یافته‌ها که در مجله Molecular Psychiatry منتشر شده‌اند، به بررسی تغییرات اپی‌ژنتیکی در اسپرم مردانی پرداخته‌اند که در کودکی تحت استرس شدید قرار داشته‌اند.
اپی‌ژنتیک به تغییراتی اشاره دارد که بدون تغییر در کد اصلی DNA، نحوه خواندن و فعال‌سازی ژن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این تغییرات می‌توانند تحت تأثیر محیط و تجربیات زندگی افراد ایجاد شوند. مطالعه اخیر نشان می‌دهد، مردانی که در کودکی استرس بالایی را تجربه کرده‌اند، الگوهای اپی‌ژنتیکی متفاوتی در اسپرم خود دارند.
این تحقیق روی ۵۸ مرد انجام شد و دو نوع نشانگر اپی‌ژنتیکی متیلاسیون DNA و RNAهای کوچک غیرکدکننده را بررسی کرد. نتایج نشان داد که مردانی که در کودکی استرس بیشتری را تجربه کرده‌اند، الگوهای متفاوتی از این نشانگرها را در اسپرم خود دارند. حتی پس از در نظر گرفتن عوامل دیگری مانند مصرف الکل یا سیگار، این تفاوت‌ها همچنان قابل مشاهده بود.
خاطرات کودکی چگونه روی اسپرم مردان تأثیرگذارند؟
یکی از یافته‌های جالب توجه این مطالعه، تغییر در بیان یک RNA کوچک غیرکدکننده به نام hsa-mir-34c-5p بود که قبلا در مطالعات حیوانی با رشد مغز در مراحل اولیه مرتبط شده است. همچنین تغییراتی در متیلاسیون DNA در اطراف دو ژن به نام‌های CRTC1 و GBX2 مشاهده شد که این ژن‌ها نیز در رشد اولیه مغز نقش دارند.
با این حال محققان تأکید می‌کنند که این حوزه از تحقیقات هنوز در مراحل ابتدایی است و هنوز مشخص نیست که آیا این تغییرات اپی‌ژنتیکی می‌توانند به نسل بعدی منتقل شوند یا خیر. اگرچه در مدل‌های حیوانی مانند موش‌ها و کرم‌ها انتقال این تغییرات مشاهده شده است، اما در انسان‌ها این موضوع هنوز تأیید نشده است.
دکتر جترو تولاری، نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید:
این یافته‌ها به وزن شواهدی اضافه می‌کند که نشان می‌دهند تجربیات زندگی می‌توانند اپی‌ژنتیک اسپرم انسان را تغییر دهند؛ اما برای درک کامل تأثیر این تغییرات بر سلامت فرزندان، به تحقیقات بیشتری نیاز داریم.
ریچارد جنر، استاد زیست‌شناسی مولکولی در دانشگاه کالج لندن نیز معتقد است که این مطالعه نیاز به تکرار با نمونه‌های بزرگ‌تر و بررسی دقیق‌تر عوامل دیگر مانند رژیم غذایی و سن دارد.
در نهایت، این سوال مطرح می‌شود که آیا این یافته‌ها می‌توانند در آینده برای بهبود سلامت فرزندان افرادی که در کودکی استرس بالایی را تجربه کرده‌اند، مورد استفاده قرار گیرند؟ پاسخ به این سوال هنوز نامشخص است، اما این تحقیق گامی مهم در جهت درک تأثیرات عمیق استرس بر زندگی انسان‌ها و نسل‌های آینده است.
این محقق معتقد است که فقط زمان می‌تواند به تمام سوالات ما پاسخ دهد.
در گجت نیوز بخوانید:
