تصاویر؛ معرفی بهترین فیلم های رزمی وسلی اسنایپس
فرادید| وسلی اسنایپس دوران حرفه‌ای طولانی و پر فراز و نشیبی در هالیوود داشته است. او در ژانرهای متنوعی از درام گرفته تا کمدی ایفای نقش کرده است. با این حال، بیش از هر چیز به خاطر مهارت‌های رزمی‌اش در مجموعه‌ای از فیلم‌های اکشن شناخته می‌شود که از اواسط دهه ۹۰ تا اواخر دهه ۲۰۰۰ مسیر حرفه‌ای‌اش را شکل دادند.
به گزارش فرادید، وسلی اسنایپس از دوران کودکی به یادگیری هنرهای رزمی پرداخته و در این زمینه به مهارت بالایی دست یافته است. او دارای کمربند مشکی دان پنج در رشته کاراته شوتوکان و کمربند مشکی دان دو در هاپکیدو است.
در ادامه به معرفی بهترین فیلم های رزمی وسلی اسنایپس می پردازیم که در میان مردم به محبوبیت رسیده اند.
1. تیغه (Blade 1998)
IMDb: 7.1
در اولین قسمت از سه‌گانه‌ی «بلید»، وسلی اسنایپس در نقش یک شکارچی خون‌آشام نیمه‌انسان و نیمه‌خون‌آشام ظاهر می‌شود که میان دو دنیا گرفتار است، اما با اراده‌ای راسخ در برابر موجوداتی می‌ایستد که شب‌ها را به تسخیر خود درآورده‌اند.
فیلم، به کارگردانی استیفن نورینگتون و بر اساس کمیک‌های مارول، با فضایی تاریک و خشونت‌های طراحی‌شده، راه را برای موج جدیدی از آثار ابرقهرمانی هموار کرد.
داستان، رویارویی بلید با دیکن فراست جاه‌طلب را دنبال می‌کند؛ خون‌آشامی که در پی برهم زدن نظم جهان با احیای «خدای خون» است. «بلید» با تلفیقی از مبارزات نفس‌گیر، جلوه‌های ویژه‌ی خلاقانه و درون‌مایه‌ای از انتقام و هویت، نه‌تنها تصویری ماندگار از اسنایپس به‌جا گذاشت، بلکه آغازگر عصری تازه برای فیلم‌های کمیک‌بوکی شد.
2. تیغه 2 (Blade II 2002)
IMDb: 6.7
در دومین قسمت از مجموعه «بلید»، گیلرمو دل‌تورو با امضای بصری خاص خود و فضای گوتیک، لایه‌ای تازه به دنیای تیره‌وتار بلید می‌افزاید. وسلی اسنایپس بار دیگر در نقش شکارچی نیمه‌خون‌آشام بازمی‌گردد، اما این بار برای رویارویی با دشمنی متفاوت: نژادی جهش‌یافته از خون‌آشام‌ها به نام «ریپرها» که حتی برای هم‌نوعان خون‌آشام‌شان هم تهدیدی مرگبار هستند.
بلید ناچار می‌شود با گروهی از خون‌آشام‌های نخبه متحد شود. گروهی که در اصل برای نابودی او آموزش دیده‌اند. «تیغه2» با سکانس‌های اکشن خونین، درگیری‌های درونی و خیانت‌های پی‌درپی، تصویری پیچیده‌تر از نبرد میان خیر و شر ارائه می‌دهد.
3. شکست‌ناپذیر (Undisputed 2002)
IMDb: 6.1
در فیلم «شکست‌ناپذیر»، وسلی اسنایپس نقش مونرو هاچن را بازی می‌کند؛ بوکسوری آرام و فروتن که در دل یک زندان فوق امنیتی، عنوان قهرمانی را در میان زندانیان به دست آورده است. هنگامی که یک قهرمان سنگین‌وزن مغرور و جنجالی (با بازی وینگ ریمز) به این زندان منتقل می‌شود، بذر یک رویارویی اجتناب‌ناپذیر کاشته می‌شود، مبارزه‌ای که بیش از آن‌که نبردی فیزیکی باشد، برخورد دو جهان‌بینی است.
والتر هیل با نگاهی تلخ اما بدون اغراق، سیستم ناعادلانه زندان، قدرت پول، و غرور انسانی را به چالش می‌کشد. «شکست‌ناپذیر»، شاید در گیشه موفق نبود، اما با ترکیب خالصی از درام، ورزش و نقد اجتماعی، جای خود را در میان مخاطبان وفادار و علاقه‌مندان به سینمای مبارزه‌ای پیدا کرد و بعدها به یکی از چهره‌های مهم سینمای رزمی بدل شد.
4. تیغه: سهگانه (Blade: Trinity 2004)
IMDb: 5.8
در سومین و آخرین قسمت از سه‌گانه‌ی «تیغه»، وسلی اسنایپس در نقش خون‌آشام‌کش نیمه‌انسان-نیمه‌خون‌آشام بازمی‌گردد تا با دشمنی افسانه‌ای روبه‌رو شود: دراکولا.
فیلم که این‌بار توسط دیوید اس. گویر نوشته و کارگردانی شده، سعی دارد از فرمول موفق دو قسمت پیشین عبور کند و دنیایی گسترده‌تر با شخصیت‌های جدیدی مانند ابیگیل ویسلر (جسیکا بیل) و هانیبال کینگ (رایان رینولدز) معرفی کند. اما « تیغه: سهگانه» بیش از آن‌که گسترش‌دهنده باشد، درگیر کلیشه‌ها و آشفتگی روایی می‌شود.
با این‌که فیلم از نظر اکشن، طراحی اسلحه‌ها و جلوه‌های ویژه در سطح قابل‌قبولی است، ولی ضعف در شخصیت‌پردازی، دیالوگ‌های سطحی و انتخاب غیرجذاب بازیگران مکمل باعث شد این قسمت ضعیف‌ترین اثر در سهگانه شناخته شود.
5. هنر جنگ (The Art of War, 2000)
IMDb: 5.7
در یک تریلر جاسوسی پر از توطئه‌های سیاسی، وسلی اسنایپس نقش «نیل شاو» را بازی می‌کند؛ مأمور مخفی سازمان ملل که مأموریت دارد صلح جهانی را با روش‌هایی نه‌چندان قانونی حفظ کند. اما پس از ترور یک دیپلمات چینی، خودش به عنوان مظنون اصلی شناخته می‌شود و حال باید در دل ماجرایی پر از خیانت، ترور و فساد، بی‌گناهی‌اش را ثابت کرده و پرده از یک توطئه جهانی بردارد.
«هنر جنگ» با الهام از نوشته‌های استراتژیک «سان تزو» سعی دارد ترکیبی از اکشن پرتنش و سیاست بین‌المللی ارائه دهد. فیلم از همان ابتدا با صحنه‌های تعقیب‌و‌گریز و مبارزات فیزیکی هیجان‌انگیز، ریتم سریعی را دنبال می‌کند. اسنایپس، مانند همیشه، در اجرای صحنه‌های اکشن و مبارزه‌ها خوش می‌درخشد، اما فیلمنامه پر از پیچ‌و‌خم‌های گاهی غیرمنطقی و شخصیت‌هایی با پرداخت سطحی مانع از عمق یافتن داستان می‌شود.
در کنار صحنه‌های هیجان‌انگیز و جلوه‌های ویژه نسبتاً خوب، فیلم بیش از حد روی اکشن تکیه کرده و لایه‌های سیاسی و روانی داستان کمتر پرداخته می‌شوند. با این حال، برای علاقه‌مندان به تریلرهای جاسوسی و اکشن‌های دهه ۲۰۰۰، «هنر جنگ» اثری سرگرم‌کننده است.
